Jan Hencz, urodzony 13 sierpnia 1946 roku w Łodzi, był znanym polskim aktorem, którego kariera obejmowała zarówno teatr, jak i film oraz telewizję. Zasłynął nie tylko jako utalentowany artysta sceniczny, ale także pełnił funkcję wielokrotnego asystenta reżysera w teatrze.
Jego wkład w polską kulturę był znaczący, a jego praca artystyczna pozostaje w pamięci wielu miłośników sztuki. Zmarł 25 września 2010 roku, także w Łodzi, co podkreśla jego silne związki z rodzinnym miastem.
Życiorys
Jan Hencz, znakomity aktor polski, rozpoczął swoją karierę artystyczną po ukończeniu studiów na Wydziale Aktorskim krakowskiej PWST w 1972 roku. Tego samego roku, 10 września, zadebiutował na scenie teatralnej, odgrywając tytułową postać w spektaklu „Mistrz Piotr Pathelin”, który został wyreżyserowany przez Jerzego Merunowicza.
W latach 1972–1974 Hencz był związany z Teatrem Ziemi Opolskiej. Następnie przez jeden rok pracował w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. W 1975 roku powrócił do Opola, angażując się w Teatr im. Jana Kochanowskiego. Jego kariera teatralna trwała nieprzerwanie do 2010 roku, kiedy to zmarł. Od 1979 roku był aktorem łódzkiego Teatru im. S. Jaracza, gdzie zyskał uznanie dzięki swoim umiejętnościom aktorskim.
W 1979 roku Jan Hencz zdobył wyróżnienie na V Opolskich Konfrontacjach Teatralnych za rolę Błażeja w przedstawieniu „Gwałtu, co się dzieje!” autorstwa Aleksandra Fredry. Jego debiut filmowy miał miejsce w 1980 roku, kiedy wystąpił w drugoplanowej roli redaktora Romanowskiego w filmie „Ćma” Tomasza Zygadły. Od tego momentu zagrał w ponad 60 filmach i serialach, a w późniejszych latach życia wcielił się w jedną z głównych ról w popularnym serialu „Barwy szczęścia”.
Jan Hencz zmarł w nocy z 24 na 25 września 2010 roku w swoim rodzinnym mieście, Łodzi. Spoczywa na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Szczecińskiej .
Spektakle teatralne (wybór)
Jan Hencz, znany aktor teatralny, zapisał się w annałach polskiego teatru swoją różnorodnością ról, które z powodzeniem kreował na scenie. Poniżej przedstawiamy wybrane spektakle, w których brał udział.
- 1972: Mistrz Piotr Pathelin, w roli Piotra Pathelina (reż. J. Merunowicz),
- 1974: Rachunek nieprawdopodobieństwa jako Marek (reż. Mariusz Dmochowski),
- 1974: Balladyna w rolach Grabca i Gralona (reż. Bogdan Hussakowski),
- 1974: Kubuś Fatalista, jako Chirurg, Pan Le Pelletièr, Kramarz, Doktór zamkowy (reż. Witold Zatorski), także jako asystent reżysera,
- 1975: Beatrix Cenci, w roli Fabrycego (reż. Maja Wachowiak), także asystent reżysera,
- 1977: Protokół pewnego zebrania w roli Wiktora Czernikowa (reż. Zbigniew Mich),
- 1979: Gwałtu, co się dzieje! jako Błażej (reż. B. Hussakowski),
- 1980: Fenomeny, w roli Prochorowa (reż. Jerzy Hutek), również asystent reżysera,
- 1981: Grenadier-król jako hrabia Pociej (reż. Jerzy Hutek), także jako asystent reżysera,
- 1981: Jak wam się podoba, w roli Probierczyka (reż. B. Hussakowski),
- 1983: Opiekun mojej żony, w roli Caponot (reż. Włodzimierz Nurkowski), również asystent reżysera,
- 1986: Ferdydurke jako profesor Pimko (reż. Bogdan Hussakowski),
- 1988: Samobójca, w rolach Wiktora Wiktorowicza (reż. Marcel Kochańczyk), także jako asystent reżysera,
- 1989: Kapelusz pełen deszczu jako Matka (reż. T. Zygadło),
- 1991: Mechaniczna pomarańcza, w roli Da Silvy (reż. Feliks Falk),
- 1993: Mein Kampf, w rolach Leopolda i Himmlischsta (reż. T. Zygadło),
- 1993: Dybuk, jako Meir (reż. Waldemar Zawodziński),
- 1993: Wesele Figara, w roli Antonio (reż. Anna Augustynowicz),
- 1994: Iwona, księżniczka Burgunda, w roli Walentego (reż. Ewa Mirowska),
- 1995: Klątwa, w roli Dzwonnika (reż. W. Zawodziński),
- 1997: Sen nocy letniej, w roli Piotra (reż. W. Zawodziński),
- 2000: Czarownice z Salem, w roli Gilesa Corey’ego (reż. Remigiusz Brzyk), także jako asystent reżysera,
- 2001: Romeo i Julia, w roli Piotra (reż. W. Zawodziński),
- 2007: Poskromienie złośnicy, w roli Gremia (reż. W. Zawodziński), także jako asystent reżysera,
- 2007: Wyzwolenie, w roli Montażysty/Robotnika (reż. W. Zawodziński),
- 2007: Dybuk, jako Meir (reż. Mariusz Grzegorzek).
Rola Hencza w polskim teatrze jest niezaprzeczalnie znacząca, a jego wkład w sztukę teatralną trwa i będzie trwał przez następne pokolenia.
Filmografia (wybór)
Jan Hencz, utalentowany aktor, zapisał się w historii polskiego kina poprzez różnorodne role filmowe, które grał na przestrzeni lat. Poniżej przedstawiamy wybór jego filmografii, ilustrującą jego bogaty dorobek artystyczny.
- 1980: Olimpiada ’40 – starszy grupy Belgów,
- 1981: Vabank – policjant w cywilu,
- 1983: Austeria – postać Pritsch,
- 1983: Co dzień bliżej nieba – wychowawca Piotra w internacie,
- 1984: Alabama – asystent,
- 1985: Głód – uczestnik uczty,
- 1986: Kryptonim „Turyści” – mężczyzna obserwujący Wdowiaka w zoo (odc. 2),
- 1987: Między ustami a brzegiem pucharu – Sperling,
- 1988: Powrót do Polski – podporucznik Mieczysław Paluch,
- 1988: Pomiędzy wilki – polski oficer na przyjęciu w Waszyngtonie,
- 1989: Wiatraki z Ranley – oficer w wieży kontroli lotów,
- 1991: Cynga – Osipow,
- 1993–2000: Mordziaki – dozorca,
- 1994: Tu stoję… – lekarz na OIOM-ie,
- 1995: Ekstradycja – oficer UOP, zabity przez goryli „Bossa”,
- Klan – sędzia (gościnnie),
- 1998–2000: Syzyfowe prace – sekretarz,
- 2000: Syzyfowe prace – sekretarz,
- 2002: Na dobre i na złe – złodziej „Mamut” (gościnnie),
- 2005: Kryminalni – Mikołaj Wilk (gościnnie),
- 2005: Boża podszewka II – staruszek na wrocławskim dworcu (gościnnie),
- 2005–2007: Magda M. – sędzia (gościnnie),
- 2006: Inland Empire – Janek,
- 2007–2010: Barwy szczęścia – Fryderyk Struzik, ojciec Marii Pyrki,
- 2007: U Pana Boga w ogródku – generał Świteź, wykładowca w szkole policyjnej,
- 2007: Odwróceni – filatelista (odc. 4),
- 2008: Mała Moskwa – pan Władek, opiekun cmentarza,
- 2010: Fenomen – lekarz,
- 2011: Wymyk.
Dzięki różnorodnym rolom, Jan Hencz zyskał uznanie jako wszechstronny aktor, który z powodzeniem odnajduje się w różnych gatunkach filmowych.
Przypisy
- Żartowniś, ale również człowiek głęboko tragiczny [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 14.08.2022 r.]
- Jan Hencz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 10.04.2021 r.]
- Jan Hencz w bazie filmpolski.pl
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Piotr Grajter | Wiesława Kosmalska | Andrzej Bartkowiak (filmowiec) | Włodzimierz Gołaszewski | Robert Jundo | Witold Adamek | Mikołaj Smoczyński | Bolesław Kamiński | Artur Żurek | Janina Krajewska | Izabela Łapińska | Zofia Uzelac | Ewa Effenberg-Kaja | Anna Zagórska | Włodzimierz Rudnicki (grafik) | Wiesław Brudziński | Renata Jabłońska | Tadeusz Minc | Tomasz Kozłowicz | Ryszard DominiakOceń: Jan Hencz