Karol Broniatowski, urodzony 23 kwietnia 1945 roku w Łodzi, to artysta o wyjątkowym talencie, który obecnie mieszka i pracuje w Berlinie. Jest znanym polskim rzeźbiarzem, który swoją twórczość skupia na tworzeniu monumentalnych rzeźb postaci ludzkich. To, co wyróżnia tę sztukę, to niecodzienny materiał, jakim jest papier gazetowy, który Broniatowski wykorzystuje do swojej pracy artystycznej.
Jego prace przyciągają uwagę dzięki oryginalnym technikom i sposobom interpretacji ludzkiej formy. Poprzez użycie papieru gazetowego, artysta wprowadza nowe życie w tworzenie rzeźb, co czyni jego dorobek naprawdę unikatowym.
Życiorys
Karol Broniatowski to artysta urodzony w rodzinie, której członkowie odegrali ważną rolę w jego życiu. Jest synem Mieczysława Broniatowskiego oraz Henryki Broniatowskiej, a także bratem Michała Broniatowskiego. Od 1964 roku swoje umiejętności rozwijał w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem profesora Jerzego Jarnuszkiewicza, kończąc edukację w 1970 roku.
W latach 1969–1974 artysta zrealizował bardzo ciekawe projekty, tworząc trzy grupy po około 50 figur, składających się z kroczących męskich oraz stojących żeńskich aktów z ramionami skrzyżowanymi nad głową. Jego prace zdobyły uznanie, gdy w 1972 roku prezentował figury wykonane z papieru gazetowego na XXXVI Biennale w Wenecji, jak również na Biennale w São Paulo i w wielu galeriach, w tym w Filadelfii, Paryżu, Mannheimie, Nowym Jorku, Antwerpii, Gandawie i Brukseli.
W 1976 roku, dzięki stypendium DAAD (Deutscher Akademischer Austauschdienst), przeniósł się do Berlina, gdzie rozpoczął pracę nad monumentalnym cyklem o nazwie „Big Man“. W realizacji tego projektu zrodziła się postać mężczyzny o wysokości 18,8 metra, podzielona na 93 części z papieru gazetowego i granitu, które zostały rozmieszczone w różnych miejscach i zbiorach.
W 1977 roku zaprezentował „Obiekt 93 – drugą prezentację Big Mana“, składającą się z 93 jaj z polerowanego brązu, ułożonych na płycie, które odbijały się nawzajem. Dwa lata później, w 1978 roku, dokonał „Stukowiska – trzeciej prezentacji Big Mana“, przekazując 93 sygnały stuknięć w mikrofon alfabetem Morse’a.
Artysta nie ustawał w poszukiwaniach artystycznych, a w 1979 roku zaprezentował w Muzeum Sztuki w Łodzi „Głowę z piasku“ – formę gipsową wypełnioną piaskiem. W miarę usuwania części formy, odsłaniał pod spodem piasek, aż ostatecznie pozostała jedynie jego rozsypana forma.
W 1981 roku zaprezentował „rzeźby składane i rozkładane“, a w 1985 roku przystąpił do projektu „małych kroczących“, który obejmował 93 figurki z brązu o wysokości 25 cm, poruszające się w rytmie z lewą nogą do przodu, układane w rozmaitych konfiguracjach.
Artysta aktywnie uczestniczył w wielu konkursach na pomniki, a w 1991 roku stworzył „Pomnik deportowanych Żydów Berlina przy dworcu Berlin-Grunewald“. Pomnik ten miał formę betonowego bloku o długości 20 metrów, z wgłębionymi sylwetkami ludzi. W 1996 roku, na zlecenie LGT Bank w Liechtensteinie, stworzył „Stopę z Bendern“ – rzeźbę o wysokości 5,15 m, przedstawiającą fragment stopy niewidzialnego giganta.
Obok rzeźby, artysta odnajduje także radość w tworzeniu grafik oraz rysunków, co wskazuje na jego ogromny talent i wszechstronność.
Zbiory
Dzieła Karola Broniatowskiego można znaleźć w wielu miejscach na świecie, w tym w takich miastach jak Berlin, Kolonia, Bochum, Hannover, Warszawa, Paryż, Gstaad, Vaduz, Gandawa, Antwerpia, Filadelfia oraz Nowy Jork. Jego prace są cenione w prywatnych zbiorach, które obejmują różnorodne lokalizacje.
W Polsce istotnymi miejscami, które elastycznie prezentują dzieła artysty, są następujące muzea:
- Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź,
- Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław,
- Galerie 72, Chełm,
- Gabinet miedziorytów, Berlin,
- Kunsthalle Mannheim, Mannheim.
Warto również wspomnieć o realizacjach w przestrzeni publicznej, które przyczyniają się do popularyzacji dzieł Broniatowskiego wśród szerszej publiczności. Jego wkład w sztukę współczesną zyskał międzynarodowy zasięg oraz uznanie w różnych środowiskach artystycznych.
Bibliografia (wybór)
Oto wybór najważniejszych pozycji z bibliografii związanej z Karolem Broniatowskim, które mogą być szczególnie interesujące dla badaczy i miłośników sztuki.
- Karol Broniatowski. Zagrożenie, Galeria Współczesna, Warszawa 1970,
- Karol Broniatowski. Big Man, Neuer Berliner Kunstverein, Berlin 1976,
- Karol Broniatowski. Prace z lat 1970–1979, Muzeum Sztuki, Łódź 1979,
- Karol Broniatowski. Deplana Kunsthalle, Berlin 1984,
- W kręgu pracowni Jarnuszkiewicza, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 1986,
- „Fuß von Bendern“. LGT Bank in Liechtenstein, 1996 (Beitrag von Uwe Wieczorek) Karol Broniatowski,
- Prace z lat 1969–1999, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1999,
- Werke aus der Hilti art foundation. Von Paul Gauguin bis Imi Knoebel, Kunstmuseum Liechtenstein, Ausst. u. Kat., Uwe Wieczorek, Bern 2005, ISBN 978-3-7165-1382-8,
- Öffentliche Brunnen in Berlin Senatsverwaltung für Stadtentwicklung Berlin,
- Kunstwerke auf dem Gelände der Albert-Einstein-Schule in Berlin. aeo.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-10)].
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Icchak Golombek | Dawid Sierakowiak | Zbigniew Nikodemski | Zofia Władyka-Łuczak | Małgorzata Gryniewicz | Grażyna Długołęcka | Jerzy Braszka | Zbigniew Żmudzki | Władysława Skwarska | Marcin Piejaś | Henryk Kon (kompozytor) | Fryda Frankowska | Balbina Bruszewska | Maciej Pawłowski | Shlomo Katz | Wojciech Krawczyk | Janina Janecka | Włodzimierz Gulgowski | Ryszard Raduszewski | Małgorzata ZwierzchowskaOceń: Karol Broniatowski