Grażyna Długołęcka

---

Życiorys

Grażyna Długołęcka uzyskała wykształcenie na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi w 1976 roku. Jej talent został doceniony w 1982 roku, kiedy to otrzymała cenną nagrodę wojewody toruńskiego za najlepszy debiut podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu, głównie za spektakl „Ofelia polska” inspirowany dziełami Wyspiańskiego.

W okresie od 1980 do 1983 roku, Grażyna Długołęcka była związana z Teatrem Powszechnym w Łodzi, co znacznie wzbogaciło jej repertuar oraz doświadczenie sceniczne. Na początku lat 80. postanowiła wyjechać do Szwecji, gdzie kontynuowała swoją karierę aktorską, występując w renomowanych teatrach w Malmö oraz Sztokholmie, w tym również w Królewskim Teatrze Dramatycznym.

Obecnie Długołęcka współpracuje z teatrami w Italii, co świadczy o jej międzynarodowym zasięgu oraz uznaniu w kręgach teatralnych poza Polską.

Filmografia

Filmografia Grażyny Długołęckiej obejmuje wiele znaczących ról w polskim kinie, prezentując wyjątkowy wachlarz talentów aktorskich.

• 1971 – Markheim jako Karolinka,
• 1972 – Opis obyczajów jako Lena,
• 1972 – Przeprowadzka,
• 1973 – Pieśń szósta jako Nauzykas,
• 1973 – Czarne chmury jako Cyganka,
• 1975 – Dzieje grzechu jako Ewa Pobratyńska,
• 1976 – Bez, at ti neutece jako Alena Martincová,
• 1981 – W wannie,
• 1981 – Książę,
• 1981 – Fantazja dur – mol jako Matka Piotrusia,
• 1982 – Bluszcz jako Urszula,
• 1982 – Wyłap jako Ewa,
• 1982 – Orinoko jako żona Maćka,
• 1983 – Fucha jako przewodniczka wycieczki,
• 1983 – Dom świętego Kazimierza,
• 1985 – Wakacje w Amsterdamie.

Źródło: Filmpolski.pl.

---

Oceń: Grażyna Długołęcka

---