Marcin Wolski


Marcin Jerzy Wolski, urodzony 22 lipca 1947 roku w Łodzi, to postać wielce znacząca w polskim krajobrazie literackim i medialnym. Jest nie tylko renomowanym pisarzem, ale również dziennikarzem oraz satyrykiem, co przyczynia się do jego uznania wśród czytelników i słuchaczy.

Wolski ma na swoim koncie wiele osiągnięć, w tym pełnienie funkcji wiceprezesa Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, jak również prezesa warszawskiego oddziału tego stowarzyszenia. Jego doświadczenie i zaangażowanie w sprawy dziennikarskie uczyniły go autorytetem w tej dziedzinie.

W latach 2006-2007 Marcin Wolski pełnił rolę dyrektora Programu I Polskiego Radia, a później, od 2016 do 2017, dyrektora TVP2. Te doświadczenia w telewizji oraz radiu nie tylko wzbogaciły jego karierę, ale również pozwoliły na wpływ na kształt polskiej kultury medialnej.

Życiorys

Marcin Wolski, znany polski satyryk i scenarzysta, swoje studia historyczne zakończył w 1972 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Tematem jego pracy magisterskiej była analiza wydarzeń z października 1956 roku w kontekście prasy francuskiej, którą ukończył pod opieką Rafała Gerbera. Swoje literackie początki zaznaczył w 1966 roku, debiutując w popularnym czasopiśmie „Szpilki”. W następnych latach jego utwory pojawiały się również w „Żołnierzu Wolności”, znanym z propagandowego wsparcia Ludowego Wojska Polskiego, w tym także utwory krytyczne wobec państw zachodnich oraz Izraela w kontekście wojny sześciodniowej.

Wolski przez długi czas współpracował z Programem 3 Polskiego Radia, gdzie od 1973 roku do grudnia 1981 prowadził audycję satyryczną „60 minut na godzinę”. Ze względu na stan wojenny, program został zawieszony, a temat kontynuacji jego twórczości był na czasie do lat 90-tych, kiedy to tworzył cotygodniową audycję „ZSYP” w Programie 1 Polskiego Radia. Wiele jego tekstów zostało zrealizowanych w formie skeczy i słuchowisk, z najbardziej znanymi dziełami takimi jak “Laboratorium nr 8”, “Świnka” czy “Matriarchat”. Opowiadanie “Świnka” posłużyło również jako baza dla polskiego filmu fabularnego z 1990 roku o tym samym tytule.

Marcin Wolski w latach 1991–1993 aktywnie uczestniczył jako współautor w popularnym programie „Polskie zoo”, a także tworzył szopki noworoczne, które w zabawny sposób przedstawiały polską scenę polityczną. W latach 1975–1981 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a od 1980 roku zasiadał jako sekretarz Podstawowej Organizacji Partyjnej Programu III PR. Po wprowadzeniu stanu wojennego, został zwolniony z pracy, z zastrzeżeniem zakazu zatrudnienia w mediach, ale jego prace nieprzerwanie pojawiały się w audycji „Powtórka z rozrywki”.

Pełnił też wiele funkcji o charakterze publicznym, w latach 1993–1995 był członkiem Rady ds. Mediów przy Lechu Wałęsie. W 2005 roku wszedł w skład Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. Następnie, w latach 2006-2007, jako dyrektor Programu I Polskiego Radia, miał wpływ na audycje ukształtowane w tym czasie. Również współpracował z Antonim Krauzem jako autor scenariusza do filmu “Smoleńsk”, poświęconego tragicznym wydarzeniom z 2010 roku.

W kolejnych latach, od 2013 do 2015, prowadził program satyryczny “Tydzień do rymu” na antenie Telewizji Republika, a także stał się felietonistą “Gazety Polskiej”. Jego teksty znalazły się także w “Wprost” i “Tygodniku Solidarność”. Od 2013 do 2023 roku był publicystą tygodnika “Do Rzeczy”. W swoim dorobku posiada współpracę z Stowarzyszeniem Pisarzy Polskich oraz Stowarzyszeniem Wolnego Słowa. W 2016 roku objął szefostwo redakcji oraz współprowadził program “W tyle wizji” w TVP Info.

Na przełomie 2016 i 2017 roku został dyrektorem TVP2, a jego działalność w Telewizji Polskiej trwała do grudnia 2017. W latach 2018-2023 pełnił rolę doradcy zarządu TVP. Co ciekawe, prowadzi także własny kanał na YouTube, gdzie dzieli się swoimi przemyśleniami i spostrzeżeniami. Nie tak dawno, podczas spotkania w Klubie Ronina, ogłosił, że rezygnuje ze współpracy z jakimikolwiek stacjami telewizyjnymi, podkreślając jednocześnie, że pozostaje centroprawicowym konserwatystą. Przeżyte doświadczenia w Telewizji Polskiej podsumował cytatem, nawiązującym do propagandy obecnej w mediach lat 70.:

Mówię to jako współwinny: stworzyliśmy propagandę na gorszym poziomie niż lata siedemdziesiąte. (…) Zwyciężyła logika walki, logika stalinowska: kto nie jest z nami, jest przeciw nam.

Kilka dni później, wydając oświadczenie w “Gazecie Polskiej Codziennie”, publicznie przeprosił za niektóre z wypowiedzianych słów. Podkreślił, że stanowczo odcina się od ostrych ocen, wskazując jednocześnie na różnorodność w sposobie pracy poszczególnych dziennikarzy w Telewizji Polskiej, przyznając, że były w tym okresie także rzetelne i uczciwe relacje. Na początku 2024 roku, wbrew wcześniejszym deklaracjom, ponownie związał się z mediami, podpisując stałą współpracę z kanałem TVMN, gdzie raz w tygodniu prezentowane są jego autorskie felietony w cyklu “Marcin Wolski przedstawia”.

Życie prywatne

Marcin Wolski pochodzi z rodziny o bogatej historii. Jego ojcem był Jerzy Wolski (1901–1974) – adwokat oraz żołnierz. W rodzinie ojca wyróżniali się jego bracia:

  • Stanisław Wolski – harcerz i żołnierz odznaczony Virtuti Militari,
  • Stefan Wolski – żołnierz, więziony w stalinowskim więzieniu,
  • Zbigniew Wolski (ur. 1907) – aktywista konspiracyjny i ofiara Auschwitz.

Dziadkiem ze strony ojca był Franciszek Wolski (1868–1931), który był działaczem Związku Ludowo-Narodowego oraz burmistrzem Biłgoraja. Natomiast jego babka, Stanisława z domu Ereth, angażowała się w Organizację Kobiet Narodowych. Matką Marcina była Krystyna z domu Karczewska, II voto Żytyńska (1920–1993), dziennikarka i sportsmenka o bogatych osiągnięciach. Jej ojciec, Tadeusz Karczewski (1888–1949), brał udział w Bitwie Warszawskiej, a matka to Kazimiera Karczewska.

Co ciekawe, Marcin Wolski jest zapalonym podróżnikiem — odwiedził ponad 100 krajów na całym świecie. W 2020 roku opublikował książkę zatytułowaną „W 80 podroży dookoła świata”, w której opisuje swoje podróże i stwierdza, że każda kultura ma coś unikalnego do zaoferowania.

Odznaczenia i nagrody

Marcin Wolski cieszy się uznaniem w świecie satyry, zdobywając liczne nagrody za swoje twórcze osiągnięcia w tej dziedzinie. Jego teksty satyryczne przyciągnęły uwagę krytyków, prowadząc do trzykrotnych nominacji do Nagrody im. Janusza A. Zajdla, przyznawanej za utwory fantastycznonaukowe w nurcie satyry.

W 2006 roku, jego zasługi zostały docenione przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, który odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Ta prestiżowa nagroda stanowi potwierdzenie jego wkładu w kulturę polską.

Kolejnym wyróżnieniem w jego karierze było odebranie Złotego Medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” 20 maja 2009 roku. Medal wręczył mu minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski, co podkreśla znaczenie jego twórczości w polskiej kulturze współczesnej.

Twórczość

Cykle

Pies w studni

Marcin Wolski jest autorem wielu interesujących dzieł literackich, a jednym z jego cykli są opowieści związane z „Psem w studni”. W ich skład wchodzą:

  • Pies w studni (SuperNowa, 2000, ISBN 83-7054-140-2),
  • Rekonkwista (SuperNowa, 2001, ISBN 83-7054-148-8),
  • Wilk w owczarni (Zysk i S-ka, 2010, ISBN 978-83-7506-636-4).

Antybaśnie

Kolejnym znaczącym cyklem w jego twórczości są „Antybaśnie”, które obejmują:

  • Antybaśnie – tomik z wolszczyzną (Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1991, ISBN 83-212-0616-6),
  • Powrót do antybaśni (Wydawnictwo Zebra, 1993, ISBN 83-85076-24-6).

W tym cyklu znajdują się również wydania rozszerzone:

  • Antybaśnie z 1001 dnia (SuperNowa, 2004, ISBN 83-7054-162-3),
  • Włóczędzy czasoprzestrzeni (SuperNowa, 2005, ISBN 83-7054-169-0).

Trylogia optymistyczna

W ramach „Trylogii optymistycznej” autor stworzył następujące dzieła:

  • Nieprawe łoże (Wydawnictwo Fronda 2006, ISBN 83-60335-80-X, Zysk i S-ka 2007, ISBN 978-83-7506-189-5),
  • Noblista (Zysk i S-ka 2008, ISBN 978-83-7506-165-9),
  • Kaprys historii (Zysk i S-ka 2009, ISBN 978-83-7506-355-4).

Igor Rykow

Wolskiego dzieła dotyczące „Igora Rykowa” przedstawiają następujące pozycje:

  • 7:27 do Smoleńska (Zysk i S-ka, 2014, ISBN 978-83-7785-407-5),
  • Dzień zapłaty (Zysk i S-ka, 2015, ISBN 978-83-7785-58-36),
  • Powrót Almanzora (Zysk i S-ka 2017, ISBN 978-83-8116-101-5).

Podróżnicze

W twórczości podróżniczej znajduje się również tytuł:

Powieści

Pośród powieści Wolskiego można wymienić:

  • Laboratorium nr 8 (w antologii Rok 3978, KAW, 1980, wznowione w zbiorze The Bestiarium),
  • Numer (KAW, 1982, wznowiony w zbiorze The Bestiarium),
  • Agent dołu (Wydawnictwo Literackie, 1988),
  • Piąty odcień zieleni (CIA-Books, 1991),
  • Bogowie jak ludzie (KAW, 1991, wznowienie: Solaris, 2004, ISBN 83-89951-03-7),
  • Krawędź snu (SuperNowa, 1996, ISBN 83-7054-104-6),
  • Agent dołu. Diabelska dogrywka (SuperNowa, 1996, ISBN 83-7054-097-X) – wznowienie z dodatkowym rozdziałem pt. Diabelska dogrywka,
  • Według św. Malachiasza (SuperNowa, 1999, ISBN 83-7054-128-3),
  • Alterland (WAB, 2003, ISBN 83-89291-18-5, WAB, 2005, ISBN 83-7414-091-7),
  • Ekspiacja (WAB, 2004, ISBN 83-7414-023-2),
  • Miejsce dla dwojga (WAB, 2005, ISBN 83-7414-083-6),
  • Zamach na Polskę (Solaris, 2005, ISBN 83-89951-27-4),
  • Klucz do Apokalipsy (Wydawnictwo Albatros 2007, ISBN 978-83-7359-446-3),
  • EuroDżihad (Zysk i S-ka 2008, ISBN 978-83-7506-234-2),
  • Agent dołu. Czarci pomiot (SuperNowa 2009, ISBN 978-83-7578-019-2) – kolejne wznowienie Agenta dołu wraz z dodatkowymi rozdziałami Diabelska dogrywka, Agent góry i Czarci pomiot,
  • Drugie życie (Zysk i S-ka 2009, ISBN 978-83-7506-421-6),
  • Wallenrod (Narodowe Centrum Kultury 2010, ISBN 978-83-61587-15-6 oraz Zysk i S-ka 2012, ISBN 978-83-7785-114-2),
  • Ciemna strona lustra (Centrum Myśli Jana Pawła II 2010, ISBN 978-83-60853-01-6),
  • Cud nad Wisłą (Czerwone i Czarne 2010, ISBN 978-83-7700-007-6),
  • Jedna przegrana bitwa (Narodowe Centrum Kultury 2010, ISBN 978-83-61587-31-6),
  • 13 Gabinet (Czerwone i Czarne 2011, ISBN 978-83-7700-018-2),
  • Ewangelia według Heroda (M Wydawnictwo 2011, ISBN 978-83-7595-356-5),
  • Doktor Styks (Zysk i S-ka 2011, ISBN 978-83-7506-879-5),
  • Skecz zwany morderstwem (Zysk i S-ka 2012, ISBN 978-83-7785-020-6),
  • Post-Polonia (M Wydawnictwo 2012, ISBN 978-83-7595-456-2),
  • Mocarstwo (Zysk i S-ka 2012, ISBN 978-83-7785-117-3) – bezpośrednia kontynuacja losów bohaterów Wallenroda,
  • Prezydent von Dyzma (Zysk i S-ka 2013, ISBN 978-83-7785-220-0) – luźna kontynuacja Kariery Nikodema Dyzmy Tadeusza Dołęgi-Mostowicza,
  • Sodoma (Zysk i S-ka, 2014, ISBN 978-83-7785-58-29),
  • Ciemna brama (Zysk i S-ka, 2016, ISBN 978-83-7785-89-81),
  • Powtórka z rozgrywki (Zysk i S-ka, 2020, ISBN 978-83-8116-839-7),
  • Siostrzyczki (Miejska Biblioteka Publiczna w Lesznie, 2022, ISBN 978-83-61681-38-0),
  • Wariant Lotaryński (Miejska Biblioteka Publiczna w Lesznie, 2023, ISBN 9788361681465).

Zbiory opowiadań i nowele

Autor posiada także bogate zbiory opowiadań i nowel, wśród których znajdują się:

  • 60 minut na godzinę (Nasza Księgarnia, 1978, ISBN 83-10-08951-1, wznowione w zbiorze Wolski w shortach (1)),
  • Żółw,
  • Z lotu ptaka,
  • Siła woli,
  • Takie buty,
  • Fotografia,
  • Taksówka o północy,
  • Płetwy,
  • Muza,
  • F.A.,
  • Enklawa. Neomatriarchat. Świnka (1982, wznowione w zbiorze The Bestiarium),
  • Z przymrużeniem ucha. Tomik z wolszczyzną (1984, wznowione w zbiorze Wolski w shortach (1)),
  • Jeden dzień,
  • Epizod,
  • Zimny warsztat,
  • Zadziwiający przypadek fascynacji,
  • Problem malarski,
  • Urojenie,
  • Zbrodniarz,
  • Odżywka,
  • Świadek koronny,
  • Apokalipsa,
  • Telefon,
  • Wiem wszystko,
  • Z pamiętnika młodego inżyniera,
  • Szansa,
  • Loteria,
  • Szczepionka,
  • Pies, przyjaciel człowieka,
  • Labirynt,
  • Tragedia „Nimfy 8” (w cyklu Stało się jutro, cz. 30, Nasza Księgarnia, 1987, ISBN 83-10-08951-1, wznowione w zbiorze Wolski w shortach (1)),
  • Konfrontacja,
  • Tragedia „Nimfy 8”,
  • Matryca,
  • Ludzie-Ryby,
  • Przezorność,
  • Masa krytyczna,
  • Eksponat,
  • Przestępstwo i wyrok,
  • Wariant autorski,
  • Mam prośbę, Jack…,
  • Trzecia planeta,
  • Klan Szwendałów (DAGA, 1991, ISBN 83-900201-0-6, M. Wolski i A. Zaorski jako „Marta Blask”),
  • Książeczka bez nabożeństwa czyli porady dla nieśmiałych cnotliwych i leniwych (Replay, 1993, ISBN 83-85917-02-0),
  • Noc bezprawia oraz inne szalone opowieści (SuperNowa, 1997, ISBN 83-7054-117-8),
  • Wideo Pana Boga,
  • Na żywo,
  • Dzień bezmięsny,
  • Korektura,
  • Poprawka z cudu,
  • Noc bezprawia,
  • Kabaret Nadredaktora (wybór najlepszych piosenek i tekstów kabaretowych, Nowy Świat, 2001),
  • The Bestarium (Solaris 2002, ISBN 83-88431-35-8),
  • Świnka,
  • Matriarchat,
  • Laboratorium nr 8,
  • Numer,
  • Trzecia Najśmieszniejsza Kabaretu Nadredaktora cz. II (Nowy Świat, 2003),
  • Marcin Wolski w shortach (1): Kwadratura trójkąta (Solaris, 2003, ISBN 83-88431-73-0),
  • Opowiadania ze zbioru 60 minut na godzinę,
  • Opowiadania ze zbioru Z przymrużeniem ucha. Tomik z wolszczyzną,
  • Opowiadania ze zbioru Tragedia „Nimfy 8”,
  • Kwadratura trójkąta,
  • Marcin Wolski w shortach (2): Enklawa (Solaris, 2004, ISBN 83-88431-83-8),
  • Enklawa,
  • Baśnie dla bezsennych:
  • Omdlenie,
  • Budka nr 7,
  • Etyka zawodowa,
  • Jedna z lepiej przeprowadzonych akcji,
  • Największe zdarzenie od czasów Adama,
  • Hobbysta,
  • Party,
  • Horrory na późne wieczory:
  • Alternatywa,
  • Adventure Explorer,
  • Operacja Herod,
  • Łapiszcze,
  • Wirus,
  • Dom specyficznej troski,
  • Aktywacja,
  • Za nic.

Przypisy

  1. Marcin Wolski publicystą TVMN. Stacja nawiązała też współpracę z "Do Rzeczy" [online], Press.pl [dostęp 12.04.2024 r.]
  2. Marcin Wolski przyznał: Stworzyliśmy propagandę gorszą niż w PRL. On chciał ocieplać [online], Press.pl [dostęp 19.02.2024 r.]
  3. Uderzył w TVP, teraz przeprasza. "Nie chcę rezygnować z udziału w tym dziele" [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 19.02.2024 r.]
  4. Marcin Wolski wyklucza współpracę z TV Republika i telewizją braci Karnowskich. 'Coś we mnie pękło' [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 21.01.2024 r.]
  5. MałgorzataM. Puzyr, Zaskakująca deklaracja twórcy "W tyle wizji". "Coś we mnie pękło" [online], Do Rzeczy [dostęp 21.01.2024 r.]
  6. Marcin Wolski nie chce pracować w TV Republika i w telewizji braci Karnowskich. "Coś we mnie pękło" [online], Plejada [dostęp 21.01.2024 r.]
  7. Marcin Wolski u Sakiewicza przeprasza za krytykę TVP. Przypomniano mu przeszłość w PZPR [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 20.10.2023 r.]
  8. Koniec „W tyle wizji” w TVP Info [online], www.wirtualnemedia.pl, 28.12.2023 r. [dostęp 28.12.2023 r.]
  9. Jak ulubieńcy władz PRL-u, pupilami prawicy się stali. Newsweek.pl, 25.01.2014 r. [dostęp 01.01.2017 r.]
  10. Tadeusz Sobolewski: Będą kręcić film 'Smoleńsk'. 'O tak zwanej katastrofie'. gazeta.pl, 07.11.2012 r. [dostęp 07.12.2012 r.]
  11. Ruszyła Telewizja Republika. Upadł monopol medialny. niezalezna.pl, 06.05.2013 r. [dostęp 06.05.2013 r.]
  12. Wiedziałeś, że oni należeli do PZPR? Marcin Wolski. onet.pl. [dostęp 23.07.2016 r.]
  13. O fundacji. fundacjasmolensk2010.pl. [dostęp 23.07.2016 r.]
  14. Reforma w strukturach TVP będzie wprowadzana etapami. Wolski: niebawem przestanę być szefem Dwójki [online], wirtualnemedia.pl, 20.12.2017 r. [dostęp 21.12.2017 r.]
  15. MarcinM. Makowski, Jestem czasowo poetą dworskim [online], Do Rzeczy, 20.12.2017 r. [dostęp 09.12.2018 r.]
  16. Podróż dookoła świata. Marcin Wolski zabiera nas w nowej książce. [online], 29.05.2020 r.
  17. AnetaA. Nawrot, Alternatywne światy Marcina Wolskiego wobec tradycji powieści historycznej, Częstochowa 2017.
  18. Powtórka z rozgrywki na stronie wydawnictwa. sklep.zysk.com.pl. [dostęp 02.02.2020 r.]
  19. Glorie dla przedstawicieli świata rozrywki. mkidn.gov.pl, 20.05.2009 r. [dostęp 23.07.2016 r.]
  20. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 371

Oceń: Marcin Wolski

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:17