Wiesław Bek

---

Życiorys

W 1953 roku Wiesław Bek zakończył wykształcenie na Wydziale Biologii i Nauk o ZiemiUniwersytetu Łódzkiego. W okresie od 1949 do 1964 roku pracował w redakcji „Głosu Robotniczego”, gdzie pełnił różne funkcje, w tym m.in. zastępcy redaktora naczelnego. W 1954 roku dołączył do PZPR. Od 1964 do 1968 pełnił rolę sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR, a następnie w latach 1968–1972 był zastępcą kierownika oraz kierownikiem Biura Prasy KC PZPR.

W latach 1973–1978 sprawował funkcję wiceprezesa RSW „Prasa-Książka-Ruch”, a kolejno, w latach 1978–1980, piastował stanowisko wiceministra kultury i sztuki, będąc I zastępcą ministra. W 1980 roku obdarzono go zadaniami kierownika Wydziału Pracy Ideowo-Wychowawczej KC PZPR. W tym samym roku objął stanowisko redaktora naczelnego „Trybuny Ludu”. Następnie, w 1986 roku, złożył listy uwierzytelniające jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny w Sofii, gdzie działał do 1989 roku.

W latach 1971–1975 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR, z kolei od 1975 do 1981 roku członkiem Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR. W 1983 roku został wybrany do Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Obok tego, prowadził również działalność w roli prezesa Towarzystwa Polsko-Mongolskiego oraz pełnił funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Polska-Armenia, które było powiązane ze Stowarzyszeniem Współpracy Polska-Wschód.

Wiesław Bek został pochowany na warszawskim cmentarzu komunalnym Północnym.

Odznaczenia (wybrane)

Wiesław Bek, znany ze swoich licznych osiągnięć, otrzymał kilka prestiżowych odznaczeń, które są świadectwem jego zasług i wkładu w rozwój kraju. Wśród nich znajdują się:

• Order Sztandaru Pracy I klasy,
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Medal 40-lecia Polski Ludowej,
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1970).

---

Oceń: Wiesław Bek

---