Lucjan Dąbrowski

---

Życiorys

Lucjan Dąbrowski był wieloaspektową postacią, której kariera zawodowa skoncentrowana była przede wszystkim na działalności handlowej oraz publicznej. Od 1917 roku związał się z Zarządem Miejskim w Łodzi, gdzie pełnił m.in. obowiązki kierownika Wydziału Dobroczynności Publicznej. W tym czasie stał się także jednym z prominentych działaczy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Łodzi, co podkreśla jego aktywność społeczną i zaangażowanie w życie lokalnej społeczności.

W krótkim odstępie czasu, od 1 sierpnia do 13 grudnia 1919 roku, Dąbrowski zasiadał na stanowisku redaktora naczelnego gazety „Straż Polska”. Rok później, w 1920 roku, znalazł się w Sekcji Propagandy II Oddziału Dowództwa Okręgu Generalnego Łódzkiego, gdzie współpracował z redaktorem Konradem Fiedlerem. Jako redaktor jednodniówki „Ochotnik” promował zaciąg do wojska, wykazując się w ten sposób patriotycznym zaangażowaniem.

Dodatkowo, w tym samym roku, Dąbrowski przewodniczył komitetowi organizacyjnemu Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich, który miał na celu reprezentację i ochranianie interesów dziennikarzy, a 14 kwietnia 1921 roku został pierwszym prezesem tej organizacji. Odtąd, od 15 lutego 1921 roku, pełnił funkcję redaktora naczelnego „Kuriera Łódzkiego”, co otworzyło przed nim nowe możliwości w dziedzinie mediów. Po pewnym czasie przeniósł się do Wilna, gdzie objął stanowisko redaktora naczelnym „Dziennika Wileńskiego” oraz współorganizował „Express Wileński”. W okresie 1921–1924 był także kierownikiem Inspektoratu Bankowego w Ministerstwie Skarbu w Warszawie.

W latach 1922–1924 współpracował z „Tygodnikiem Łódzkim”, który był wydawany przez Adama Siedleckiego-Kowalczewskiego.

Życie prywatne

Lucjan Dąbrowski był synem Henryka Dąbrowskiego oraz Władysławy z domu Ziemniewicz. Żoną Dąbrowskiego była Wanda Romana, z d. Janiszewska. W swoim życiu prywatnym przyjaźnił się z Leopoldem Skulskim, co wskazuje na znaczące połączenia w kręgach towarzyskich i zawodowych.

28 grudnia 1924 roku, po powrocie do domu z wydarzenia świątecznego, Lucjan popełnił tragiczny skok w swoją egzystencję, oddając śmiertelny strzał rewolwerem w klatkę piersiową. Zdarzenie miało miejsce w jego mieszkaniu przy ul. Świętokrzyskiej 35 w Warszawie. Po natychmiastowym przetransportowaniu do szpitala św. Rocha, zmarł po upływie dwunastu godzin. Prawdopodobnie został pochowany w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi. Na pogrzebie przemówienie wygłosił ówczesny prezes Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich – Czesław Gumkowski.

---

Oceń: Lucjan Dąbrowski

---