Cwi Szner

Cwi ukończył w 1930 roku Gimnazjum Żydowskie w Łodzi, mieszczące się przy ul. Magistrackiej, dzisiejszej ul. Aleksandra Kamińskiego, gdzie zdał maturę w dwóch językach: polskim oraz hebrajskim. Już w szkole przejawiał zainteresowania dziennikarstwem i pracą społeczną. Po zakończeniu edukacji rozpoczął działalność jako wolontariusz w jednej z łódzkich gazet wydawanych w jidysz, jednocześnie utrzymując się z różnych prac dorywczych.

Równolegle rozpoczął studia prawnicze oraz ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim, aktywnie angażując się w działalność Związku Żydowskich Studentów Socjalistów. Jednak nie ukończył studiów, gdyż przed ich zakończeniem postanowił zdobierać wiedzę w Państwowej Wyższej Szkole Dziennikarskiej. W latach 1934–1935 odbył służbę wojskową, a następnie osiedlił się w Warszawie.

W 1936 roku rozpoczął pracę w warszawskiej filii instytutu YIVO, pod kierunkiem socjologa, ekonomisty i publicysty Jakuba Leszczyńskiego, gdzie piastował funkcję sekretarza i redaktora czasopisma „Yidishe Ekonomik”. Zamieścił tam szereg swoich artykułów, stając się aktywnym uczestnikiem życia intelektualnego swojej epoki.

Po wybuchu II wojny światowej, 6 września 1939 roku, opuścił Warszawę, udając się na wschód zgodnie z instrukcjami nadawanymi przez radio. Jego podróż zakończyła się w Kowlu, gdzie został aresztowany przez wojska radzieckie i zesłany do gułagu na Syberii. W 1946 roku udało mu się skorzystać z repatriacji, wracając do Łodzi, gdzie podjął współpracę z Icchakiem (Antkiem) Cukiermanem w Centralnym Komitecie Żydów Polskich, a także redagował pismo partii Poalej Syjon.

W grudniu 1946 roku uczestniczył jako delegat w kongresie syjonistycznym w Bazylei, gdzie zawarł małżeństwo z Sarą Nszamit, działaczką organizacji syjonistycznych. W sierpniu 1948 roku emigrował do Izraela. W 1949 roku, wspólnie z Antkiem Cukiermanem, założył kibuc Lochamej Hagetaot w Górnej Galilei. W 1950 roku zainicjował powstanie „Muzeum Bojowników Getta im. Icchaka Kacenelsona”, redagując także czasopismo wydawane przez to muzeum. Z biegiem czasu podjął współpracę z uniwersytetem w Hajfie, publikując prace dotyczące Holocaustu.