Kazimierz Korcelli

---

Życiorys

Kazimierz Korcelli był osobą o bogatym życiorysie, który rozpoczął się jako syn Jana. Ukończył Gimnazjum im. M. Kopernika w Łodzi w 1925 roku, gdzie w dużej mierze angażował się w działalność redakcyjną, pełniąc funkcję redaktora krążącego wokół „Życia Młodzieży”. Po ukończeniu szkolnictwa średniego postanowił związać swoją przyszłość z prawem, uczęszczając na Uniwersytet Warszawski. W latach 1929–1932 Korcelli zdobywał doświadczenie zawodowe, pracując w Izbie Rzemieślniczej w Łodzi. W tym samym czasie pisał jako korespondent dla „Kuriera Porannego”, co pozwoliło mu zacieśnić więzi ze światem dziennikarskim. Między 1932 a 1939 rokiem zarządzał redakcją łódzkiego wydania „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” oraz był recenzentem teatralnym w „Dzienniku Łódzkim”. Dodatkowo jego teksty regularnie pojawiały się na łamach „Republiki”. Po wybuchu II wojny światowej aktywnie uczestniczył w kampanii wrześniowej, a następnie znalazł się w Warszawie oraz w Głuchowie k. Skierniewic, gdzie zapewniał sobie utrzymanie jako nauczyciel w ramach tajnego nauczania. W tym okresie angażował się w działalność Stronnictwa Ludowego „Woli Ludu”. W 1945 roku postanowił powrócić do Łodzi, gdzie rozpoczął pracę jako redaktor naczelny kilku organów Stronnictwa Ludowego, w tym „Zielonego Sztandaru” oraz „Dziennika Ludowego”, a także współzałożył miesięcznik „Dialog” w 1956 roku. Pełnił wiele istotnych funkcji, w tym dyrektora w Departamencie Amatorskiego Ruchu Artystycznego Ministerstwa Kultury i Sztuki. Był także jednym z założycieli Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze” w 1949 roku. W swoim życiu zawodowym należał do Związku Literatów Polskich oraz Stronnictwa Ludowego, a następnie ZSL, aktywnie udzielając się w tych środowiskach od 1945 do 1977 roku. Kazimierz Korcelli był także twórcą ironiczno-groteskowych sztuk, które ukazywały życie społeczne oraz polityczne w Polsce zarówno przed, jak i w trakcie II wojny światowej oraz po wojnie.

Życie prywatne

W życiu osobistym był ojcem Jacka Korcellego, znanego operatora filmowego, oraz mężem reżyserki Anny Sokołowskiej. Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał w Łodzi, przy al. A. Mickiewicza 15, w Domu Literatów. Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie mieszkał przy Rynku Nowego Miasta 6/10. Kazimierz Korcelli zmarł w Warszawie, a jego miejsce wiecznego spoczynku znajduje się w grobie rodzinnym na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze H-12-21.

Sztuki

Oto niektóre z najważniejszych dzieł związanych z Kazimierzem Korcellim, które ukazują jego wkład w polskie sztuki teatralne:

• Papuga (w reż. Juliusza Osterwy; 1946),
• Bankiet (w reż. Leona Schillera; 1949),
• Najazd (1952),
• Stefan Czarniecki i jego żołnierze (1953),
• Dom na Twardej (1954).

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Korcelli zdobył szereg wyjątkowych odznaczeń, które świadczą o jego zaangażowaniu i wkładzie w rozwój kultury oraz Polski. Należą do nich:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 6 kwietnia 1955 roku,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany 10 stycznia 1955 roku,
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”, przyznana w 1964 roku.

Nagrody

Kazimierz Korcelli, uznawany za wybitnego twórcę, zdobył liczne nagrody i wyróżnienia w swojej karierze artystycznej, co odzwierciedla jego znaczenie w dziedzinie literatury i sztuki.

• wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za sztukę Dom na Twardej (1955),
• nagroda Komitetu ds. PRiTv za całokształt pracy twórczej i działalności w dziedzinie dramaturgii radiowej (1970).

---

Oceń: Kazimierz Korcelli

---