Stanisław Wolski (podchorąży)

---

Życiorys

Stanisław Wolski przyszedł na świat 12 czerwca 1898 roku w Łodzi, w rodzinie szlacheckiej zubożałej, wnuka Franciszka (1868–1931), który był notariuszem oraz aktywnym działaczem Związku Ludowo-Narodowego. Jako przewodniczący Społecznej Rady Obrony Miasta Biłgoraja, a także burmistrz Biłgoraja, pełnił istotną rolę w swoim środowisku. Jego matka, Stanisława z domu Ereth, była zaangażowana w działalność Organizacji Kobiet Narodowych w Biłgoraju. W rodzinie Stanisława znajdowało się wielu znaczących członków, w tym jego bracia: Jerzy (1901–1974), adwokat i żołnierz, oraz Stefan, którego losy były tragiczne, gdyż został uwięziony w więzieniu stalinowskim. Następnie Zbigniew (ur. 1907) był uczestnikiem konspiracji antyhitlerowskiej, a jego życie zakończyło się w obozie Auschwitz. Warto również wspomnieć, że syn Jerzego, Marcin Wolski, jest znanym pisarzem i dziennikarzem, którego twórczość można poznać dzięki znamienitym publikacjom.

Wolski rozpoczął swoją edukację w Polskiej Szkole Handlowej w Łodzi. Już w 1912 roku zaangażował się w konspiracyjny skauting, dołączając do I Drużyny Skautowej im. Tadeusza Kościuszki, gdzie pełnił funkcję drużynowego. Po gedonie był jego kolejny krok, kiedy w sierpniu 1915 roku wstąpił do Batalionu Warszawskiego Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). Jego wojskowa kariera rozwijała się, gdyż do 1917 roku służył w 5 pułku piechoty Legionów Polskich. Po powrocie do Łodzi, Wolski pracował w sierocińcu „Sienkiewiczówka” oraz aktywnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej oraz harcerstwie.

Jako komendant Oddziału Bojowego łódzkich harcerzy został mianowany 10 listopada 1918 roku. W grudniu tego samego roku, w ramach Batalionu Harcerskiego, kontynuował służbę w Wojsku Polskim, a od maja 1919 był częścią 5 pułku piechoty Legionów, gdzie sprawował rolę dowódcy plutonu w 9. kompanii.

Niestety, 3 stycznia 1920 roku zginął podczas natarcia na wieś Mozuļi, położoną na południe od Višķi. Został ostatnio pożegnany 15 stycznia 1920 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na Starym Cmentarzu w Łodzi, w kwaterze 41.

Ordery i odznaczenia

Oto szczegóły dotyczące odznaczeń, które otrzymał Stanisław Wolski, podchorąży, w uznaniu za jego odwagę i poświęcenie.

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6540 – przyznany pośmiertnie 17 maja 1922,
• Krzyż Niepodległości – przyznany pośmiertnie 13 kwietnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych – otrzymany czterokrotnie, pośmiertnie 20 czerwca 1923 „za czyny orężne w bojach byłego 5 pp Leg.”.

---

Oceń: Stanisław Wolski (podchorąży)

---