Maria Eugenia Jasińska była znaczącą postacią w historii Polski, której życie i działania pozostawiły trwały ślad w pamięci narodowej.
Urodziła się 20 listopada 1906 roku w Łodzi, a jej działalność była związana z trudnym okresem II wojny światowej.
Była polską harcerką, a także żołnierką Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) oraz Armii Krajowej (AK).
Maria zmarła 20 kwietnia 1943 roku w Łodzi, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii harcerstwa oraz ruchu oporu w Polsce.
Życiorys
Maria Eugenia Jasińska to postać, której życie naznaczone było niezwykłym zaangażowaniem i odwagą. Ukończyła gimnazjum żeńskie prowadzone przez Romany Konopczyńską-Sobolewską w 1928 roku. W 1932 roku, 8 czerwca, uzyskała stopień pomocnika aptekarskiego na Wydziale Farmaceutycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
Jasińska była oddaną harcerką, a jej działalność w 6 Łódzkiej Drużynie Harcerek im. Klementyny Hoffmanowej stanowiła podstawę jej zaangażowania w walkę o wolność. W trakcie II wojny światowej służyła także w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Pracując jako farmaceutka w aptece „Pod Łabędziem” przy zbiegu ulic Wólczańskiej i 6 Sierpnia, skrycie tworzyła fałszywe dokumenty dla żołnierzy AK oraz dla osób ukrywających się przed gestapo. Dodatkowo, przygotowywała paczki z lekarstwami dla osób potrzebujących.
Była również łączniczką, która zajmowała się organizowaniem „przerzutów” ludzi za granicę. Niestety, jej heroiczne działania doprowadziły do aresztowania przez Niemców 19 kwietnia 1942 roku, w czasie akcji „Dorsze”, mającej na celu zorganizowanie przerzutu trzech oficerów brytyjskich, którzy uciekli z obozu jenieckiego. Początkowy okres jej uwięzienia miał miejsce w więzieniu przy ul. Gdańskiej, skąd później została przetransportowana na Radogoszcz.
W obozie była brutalnie torturowana w celu wydobycia informacji na temat innych uczestników akcji i członków AK. Mimo przejrzewających tortur, Maria Jasińska nie wydała nikogo. 8 marca 1943 roku odbył się jej „proces” przed niemieckim sądem specjalnym w Łodzi, gdzie zapadł wyrok skazujący na karę śmierci przez powieszenie. Egzekucja miała miejsce 20 kwietnia 1943 roku w więzieniu przy ul. Kopernika 29.
Ciało Marii Jasińskiej nigdy nie zostało odnalezione. W 1944 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, a w 30. rocznicę wyzwolenia Polski – Krzyżem Walecznych. Jeszcze w 1945 roku jej rodzina otrzymała wyrazy uznania od Naczelnego Dowództwa Brytyjskich Sił Powietrznych. Na ścianie apteki, w której pracowała, znajduje się tablica ku jej pamięci. Ponadto, 3. Łódzka Drużyna Harcerek „Koniczyny” nosi jej imię, co świadczy o jej trwałym dziedzictwie w historii Polski.
Przypisy
- a b c d Muzeum Tradycji ↓, s. 6.
- a b c Muzeum Tradycji ↓, s. 5.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Alfred Nowacki | Wacław Lutomski | Janusz Stawski | Franciszek Moczkowski | Hilary Kielek | Ewaryst Jakubowski | Jan Jokiel | Władysław Bromiński | Andrzej Szcześniak (generał) | Władysław Łapot | Robert Staniszewski (pułkownik) | Edward Rajpold | Juliusz Roman Heinzel | Wacław Frankowski (żołnierz) | Kazimierz Jesionowski | Mieczysław Teodorczyk (oficer) | Stanisław Wolski (podchorąży) | Konrad Bugajak | Jan Kowalewski | Czesław TwardowskiOceń: Maria Eugenia Jasińska