Jan Jokiel

---

Życiorys

Jan Jokiel, znany ze swojej znakomitej kariery wojskowej, uzyskał wykształcenie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Warszawie oraz w Szkole Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie. Na stopień podporucznika został mianowany z dniem 1 stycznia 1935 roku, zajmując 62. lokatę w korpusie oficerów rezerwy aeronautyki.

We wrześniu 1939 roku, w obliczu rosnącego zagrożenia, został przydzielony do 4 pułku lotniczego, a później do Armii „Poznań”. Już od 9 września rozpoczął ewakuację w kierunku Rumunii, przekraczając granice polsko-rumuńskie 19 września. W październiku dotarł do Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Powietrznych stacjonujących w Lyonie.

Od lipca 1940 roku Jan służył jako oficer taktyczny w dywizjonie 302, a jego umiejętności językowe, szczególnie w angielskim, pozwoliły mu na częste wizyty w dywizjonie 303, gdzie jako hobbysta-fotograf, uwiecznił na wiele pamiątkowych zdjęć polskich pilotów walczących w bitwie o Anglię. Wkrótce po tym przeszedł szkolenie w polskiej szkole wywiadu, które ukryte było pod pretekstem Oficerskiego Kursu Doskonalenia Oficerów Administracji.

Po zakończeniu przeszkolenia konspiracyjnego, Jan został zaprzysiężony 13 stycznia 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. W nocy z 30 na 31 marca 1942 roku wziął udział w zrzucie z powietrza w ramach operacji „Belt”, dowodzonej przez kapitana Antoniego Voelnagela. Zrzut został przeprowadzony 8 km na północny wschód od Końskich, jednak skoczkowie pomyłkowo wylądowali bliżej obozu jenieckiego w Baryczy, wśród drutów kolczastych. Po udanym skoku skontaktowali się z placówką odbiorczą.

Po zrzucie Jan Jokiel dołączył do Wydziału Lotnictwa Oddziału III Operacyjnego Komendy Głównej AK jako kierownik referatu, a od kwietnia 1943 roku do lipca 1944 roku pracował w Oddziale II Informacyjno-Wywiadowczym jako referent lotniczy, jednocześnie pracując na lotnisku „Okęcie” pod fałszywym nazwiskiem Karol Dawidek. W przeddzień powstania warszawskiego został przydzielony do Bazy Lotniczej „Okęcie”.

W czasie wybuchu powstania warszawskiego brał udział w próbie zajęcia lotniska, która zakończyła się fiaskiem. Do 8 sierpnia 1944 roku prowadził walki na Ochocie, a po capitulation został uprowadzony przez Niemców do obozu przejściowego w Pruszkowie.

Po dramatycznej ucieczce z obozu przez pewien czas osiedlił się w Poznaniu. Już w połowie 1945 roku znalazł się jednak w Sopocie, gdzie napotkał trudności w znalezieniu pracy związanej z wykształceniem. Rozpoczął jako inspektor w Ministerstwie Rolnictwa ds. UNRRA, a później pracował w Centrali Rybnej. Jan uzyskał tytuł magistra ichtiologii na Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie. Zasłynął jako pomysłodawca i budowniczy Rybackiego Ośrodka Doświadczalnego w Oliwie.

Oprócz pracy naukowej, publikował artykuły z zakresu rybołówstwa. Swoje niemal niezwykłe wojenne przygody opisał w książkach: „Udział Polaków w Bitwie o Anglię” (1968/1972) oraz „Wróciłem najkrótszą drogą” (1990).

Jan Jokiel zmarł i został pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie, w kwaterze C4-23-18, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego lotnictwa i rybołówstwa.

Ordery i odznaczenia

Jan Jokiel jest osobą, która zdobyła uznanie i szereg wyróżnień za swoje osiągnięcia. Poniżej przedstawiamy szczegóły dotyczące jego orderów i odznaczeń:

• krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari nr 13344,
• medal lotniczy czterokrotnie.

Życie rodzinne

Jan Jokiel był potomkiem Kazimierza oraz Jadwigi z domu Gryżewskiej. W rodzinie miał również brata o imieniu Franciszek.

W 1945 roku poślubił Zofię Maringe (1919–2017), której stryjem był Leonard Witold Maringe. Związek ten przyniósł na świat dwoje dzieci: Tomasza, który przyszedł na świat w 1946 roku, oraz Hannę, urodzoną w 1954 roku, która nosi nazwisko Falkowska.

---

Oceń: Jan Jokiel

---