Stanisław Owsianka

---

Życiorys

Stanisław Owsianka przyszedł na świat 21 kwietnia 1901 roku w Łodzi, w rodzinie Adama i Marianny. Swoje wykształcenie wojskowe rozpoczął w Oficerskiej Szkole dla Podoficerów w Bydgoszczy, którą ukończył 15 sierpnia 1925 roku. W wyniku tego szkolenia uzyskał awans na stopień podporucznika piechoty, a jego kariera wojskowa nabierała tempa, gdyż był oficerem 10 Pułku Piechoty w Łowiczu.

Od 12 kwietnia 1926 roku rozpoczął intensive kurs pilotażu, sponsorowany przez 11 pułk myśliwski w Lidzie, który trwał siedem miesięcy. Po jego zakończeniu, 10 listopada 1926 roku, przeniósł się na dziewięciomiesięczny kurs obserwatorów w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Grudziądzu. Ukończył go w lipcu 1927 roku, zdobywając tytuł oraz odznakę obserwatora nr 405. Po tym osiągnięciu przeszedł do korpusu oficerów lotnictwa, gdzie awansował na porucznika w korpusie oficerów aeronautyki, z datą starszeństwa na 15 lipca 1927.

Owsianka został przydzielony do 2 pułku lotniczego w Krakowie, a będąc oficerem tej jednostki, w latach 1928 i 1932 służył również w kadrze Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania, również w Grudziądzu. Jego rozwój kariery trwał; 27 czerwca 1935 roku otrzymał awans na stopień kapitana, z datą starszeństwa z 1 stycznia 1935 roku, zajmując 49. lokatę w korpusie oficerów aeronautyki. W 1939 roku, mając ten sam stopień i datę starszeństwa, znalazł się już na 18. miejscu, tym razem w korpusie oficerów lotnictwa, w grupie technicznej.

W marcu 1939 roku pełnił obowiązki w Dowództwie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych, na stanowisku kierownika referatu uzbrojenia Kontroli Technicznej. W trakcie II wojny światowej, kiedy Polska znalazła się w trudnej sytuacji, Owsianka został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, pełniąc rolę oficera technicznego w Sztabie Polskich Sił Powietrznych. Później służył w 304 dywizjonie bombowym, jako major obserwator (ang. S/Ldr).

Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, jego życie przeniosło się w nowe miejsca: osiedlił się na emigracji w Londynie, w Wielkiej Brytanii. W 1959 roku został awansowany na podpułkownika w korpusie oficerów lotnictwa (PSP). 22 czerwca 1959 roku i 22 czerwca 1962 roku był powoływany przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Augusta Zaleskiego jako członek Głównej Komisji Skarbu Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. Owsianka aktywnie uczestniczył również w polityce, będąc członkiem Rady Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (wybrany 19 czerwca 1955, do 17 grudnia 1957), II kadencji (od 29 marca 1958 do 28 marca 1963) oraz III kadencji (od 9 września 1963 do 20 lipca 1968, reprezentując Niezależny Ruch Społeczny).

W latach sześćdziesiątych XX wieku miał również zaszczyt być zastępcą członka Kapituły Orderu Odrodzenia Polski na uchodźstwie. Jego życie zawodowe związane było z pracą jako radiomechanik. Stanisław Owsianka zmarł 3 lutego 1976 roku w Londynie, a jego doczesne szczątki spoczęły na Cmentarzu South Ealing w Londynie.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Owsianka został uhonorowany wieloma ważnymi odznaczeniami za swoją działalność społeczną i zasługi dla kraju.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 3 maja 1958 roku, za pracę społeczną,
• Krzyż Walecznych,
• Srebrny Krzyż Zasługi.

---

Oceń: Stanisław Owsianka

---