Jerzy Jakubiec

---

Życiorys

Jerzy Jakubiec był postacią znaczącą, która brała udział jako ochotnik w kampanii wrześniowej. Po wysiedleniu do Warszawy rozpoczął naukę na tajnej Politechnice Warszawskiej, gdzie zdołał skonstruować odbiornik radiowy. Używał go do nasłuchu radia londyńskiego w czasie tragicznych wydarzeń powstania warszawskiego. W 1942 roku dołączył do Armii Krajowej, a w trakcie powstania zdobył stopień kaprala i walczył w składzie VI batalionu Wojskowej Służby Ochrony Powstania, który podporządkowany był dowództwu pułku „Baszta”, by później przenieść się do Komendy Placu Mokotów.

Po upadku powstania w tragicznych okolicznościach trafił do niewoli niemieckiej i został osadzony w obozie Stalagu X B Sandbostel. Udało mu się uciec stamtąd w grudniu 1944 roku i dołączył do 1. Dywizji Pancernej pod dowództwem generała Stanisława Maczka. Po wojnie powrócił do Polski w 1948 roku, gdzie w punkcie repatriacyjnym w Szczecinie doszło do brutalnego incydentu, w wyniku którego oderwano mu odznaczenia oraz go pobito.

Życie prywatne

Jerzy Jakubiec był synem Józefa Jakubca oraz jego żony Kazimiery. Miał dwóch braci, Andrzeja i Tadeusza, którzy również wzięli udział w powstaniu warszawskim. Po zakończeniu burzliwych czasów jego życia, spoczął na Starym Cmentarzu w Łodzi, gdzie znajduje się jego grób (1-fr/39-10).

Odznaczenia

Jerzy Jakubiec został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które podkreślają jego odwagę oraz wkład w obronę kraju. Oto lista nagród, które otrzymał:

• krzyż Walecznych,
• złoty krzyż Zasługi z Mieczami,
• krzyż AK,
• medal Zwycięstwa i Wolności,
• warszawski krzyż Powstańczy,
• medal „Polska Swemu Obrońcy”,
• krzyż Partyzancki,
• medal Wojny 1939–1945,
• medal Obrony,
• krzyż Wojenny.

---

Oceń: Jerzy Jakubiec

---