Konstanty Kononowicz

---

Życiorys

Konstanty Kononowicz, wybitny oficer i nauczyciel, początkowo zdobył swoje wykształcenie w 1910 roku, kiedy to ukończył gimnazjum filologiczne w Chersoniu. Już rok później z wyróżnieniem ukończył Konstantynowską Szkołę Artylerii, a w 1913 roku pomyślnie zdał egzamin w szkole kawaleryjskiej w Jelizawetgradzie. W młodym wieku, w stopniu podporucznika, związał swoje życie z 8 Pułkiem Dragonów.

W trakcie I wojny światowej, od grudnia 1914 roku, brał udział w działaniach zbrojnych jako członek oddziału karabinów maszynowych 8 Dywizji Kawalerii. Już w czerwcu 1915 roku przejął dowodzenie oddziałem łączności saperów w swoim pułku. Jego umiejętności zaowocowały szybko wzrastającą pozycją – w marcu 1916 roku awansował na porucznika, a we wrześniu osiągnął stopień sztabsrotmistrza.

Po dłuższym czasie służby w sztabie 8 Dywizji Piechoty, latem 1918 roku, zdecydował się dołączyć do wojsk Białych na Syberii, gdzie objął funkcję oficera w wydziale operacyjnym sztabu Armii Syberyjskiej. W maju 1919 roku, w stopniu podpułkownika, został szefem sztabu VIII Kamskiego Korpusu Armijnego, a w sierpniu tego samego roku przyjął rolę wykładowcy taktyki w szkole instruktorskiej piechoty. Pod koniec 1919 roku pełnił ważną funkcję szefa sztabu twierdzy Władywostok.

Czytając o jego dalszej karierze, warto zauważyć, że w kwietniu 1920 roku objął stanowisko szefa sztabu Orenburskiej Brygady Kozackiej, a od sierpnia 1922 roku, w stopniu pułkownika, kierował Syberyjską Grupą Kozacką. Po klęsce Białych wojsk, skonfrontowany z rzeczywistością, przez Szanghaj udał się do Polski.

W listopadzie 1922 roku, po włączeniu do rezerwy Wojska Polskiego, uzyskał weryfikację w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z czerwca 1919. Służył najpierw w 9 Pułku Strzelców Konnych we Włodawie, a w lutym 1923 roku objął dowództwo 1 Szwadronu. Później, w lipcu tego samego roku, został dowódcą Wydzielonego Dywizjonu Pułku. Na początku 1925 roku włączył się do XI Brygady Kawalerii w Augustowie jako oficer sztabu. Jego wojskowa kariera rozwijała się, a w listopadzie 1927 roku rozpoczął staż w 9 Pułku Artylerii Polowej.

Z dniem 2 listopada 1927 roku podjął studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, gdzie w 1929 roku uzyskał dyplom naukowy oficera dyplomowanego. Został następnie przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu jako kierownik referatu wyszkolenia, a później referatu organizacyjnego. W 1931 roku przeniósł się do Centrum Wyszkolenia Kawalerii, gdzie pełnił rolę głównego instruktora.

W czerwcu 1934 roku był na dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII, a także komendanta Straży Granicznej, zanim w sierpniu 1934 roku przeniesiono go do rezerwy z równoczesnym przeniesieniem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Rok ten oznaczał również początek jego nowej służby w Straży Granicznej.

Niestety, brak jest informacji o jego udziale w kampanii wrześniowej 1939 roku. Po wojnie przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie, jako nauczyciel języka rosyjskiego, spędził czas na uniwersytecie i politechnice w Londynie, a później osiedlił się w USA. W San Francisco kontynuował naukę rosyjskiego, jednocześnie angażując się w działalność charytatywną.

Konstanty Kononowicz, będąc osobą zaangażowaną w życie społeczne i edukacyjne, stał się także członkiem Stowarzyszenia Weteranów Rosyjskich, z którego ramienia działał w Stowarzyszeniu Weteranów Amerykańskich oraz w organizacjach dobroczynnych.

---

Oceń: Konstanty Kononowicz

---