Kazimierz Kula (pilot)

Wojsko i służby mundurowe

Kazimierz Piotr Kula, urodzony 26 listopada 1909 roku w Łodzi, to postać, która zapisała się w historii polskiego lotnictwa jako porucznik pilot Wojska Polskiego. Jego działalność w kraju oraz w dziedzinie lotnictwa była niezwykle istotna.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 4 lipca 1941 roku w miejscowości Augustenfeld, co przypomina o złożonej i często dramatycznej historii polskiego lotnictwa. Jako polski pilot doświadczalny, Kula przyczynił się do rozwoju technik lotniczych oraz rozwoju polskiego przemysłu lotniczego.

Życiorys

Syn Stanisława i Amalii, Kazimierz Kula, uzyskał maturę w 1928 roku w Gimnazjum Humanistycznym Kazimierza Tomaszewskiego w Łodzi. Jego droga edukacyjna kontynuowała się na Politechnice Warszawskiej, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym 1 października. Od sierpnia do listopada 1930 roku, w ramach szkolenia wojskowego, uczęszczał do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. Następnie, Kazimierz trafił do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie i w sierpniu 1931 roku uzyskał dyplom.

Po ukończeniu szkolenia, został przydzielony do eskadry treningowej 1. pułku lotniczego. 1 stycznia 1933 roku awansował na stopień podporucznika pilota. Jego umiejętności pilotowania były widoczne na Harcerskiej Wyprawie Szybowcowej, w której uczestniczył od 1 do 15 sierpnia 1933 roku, biorąc udział w IV Jamboree Skautowym w Gödöllő na Węgrzech.

Wiosną 1935 roku, na lotnisku mokotowskim, Kazimierz Kula testował prototyp szybowca akrobacyjnego, Sokół, który zbudował Antoni Kocjan. W wyniku awarii silnika samolotu holującego RWD-8, szybowiec został odczepiony na zbyt niskiej wysokości, co doprowadziło do upadku na topolę, ale na szczęście pilot odniósł jedynie niewielkie obrażenia, mimo że szybowiec uległ zniszczeniu.

W okresie od września do października 1935 roku, brał udział w III Krajowych Zawodach Szybowcowych w Ustjanowej, gdzie zdobył trzecie miejsce w klasyfikacji pilotów w pierwszej grupie. Natomiast od 18 do 24 maja 1936 roku, reprezentował Polskę na międzynarodowych zawodach szybowcowych organizowanych przez Aeroklub Węgier na lotnisku Hármashatárhegy, wykonując loty pokazowe na szybowcu Sokół wraz z Tadeuszem Derengowskim.

W 1936 roku rozpoczął pracę w Instytucie Technicznym Lotnictwa (ITL), gdzie przeszedł przeszkolenie w Wyższej Szkole Pilotażu w Grudziądzu. Zyskał stanowisko pilota doświadczalnego oraz kierownika referatu pomiarów i osiągów w Oddziale Badań w Locie ITL. W październiku 1938 roku przeprowadził próby samolotu RWD-17W z pływakami w Pucku. Ponadto, 15 sierpnia 1939 roku, wykonał pierwszy lot na prototypie myśliwca PZL P.11g Kobuz.

Tuż przed wybuchem II wojny światowej został zmobilizowany z misją ewakuacji prototypowych samolotów. Dnia 6 września 1939 roku, przeprowadził lot samolotu PZL.37B Łoś na lotnisko Małaszewicze, a następnie ewakuował się do Rumunii, a stamtąd do Francji. Jego dalsza droga prowadziła do Grupy Salon, skąd 4 listopada 1939 roku wyruszył do Wielkiej Brytanii.

Kazimierz Kula uzyskał numer służbowy RAF 76652. Ukończył kurs przygotowawczy w bazie w Redhill, a następnie został przeszkolił się w 18. Operational Training Unit (OTU). Po zakończeniu szkolenia, otrzymał przydział do 300. dywizjonu bombowego i brał udział w nalotach na III Rzeszę. W czasie Bitwy o Anglię zrealizował dwa loty bojowe samolotem Fairey Battle, bombardując baraki desantowe w dniu 15 września oraz 10 października.

4 lipca 1941 roku wystartował na bombardowanie Bremy na samolocie Vickers Wellington BH-X (nr R1642). Niestety, w pobliżu celu, samolot został zaatakowany przez niemieckiego nocnego myśliwca i rozbił się niedaleko Augustenfeld. Cała załoga zginęła, w tym Kazimierz Kula. Po wojnie, został pochowany w tymczasowym grobie obok sgt. Jana Romana Mieczkowskiego, sgt. Władysława Urbanowicza oraz sgt. Otto Hermana. Po zakończeniu działań wojennych ich ciała zostały ekshumowane i przeniesione na brytyjski cmentarz wojskowy w Oldenburgu, gdzie spoczywają do dziś w grobie nr 9, działka 14, rząd D.

Ordery i odznaczenia

Wśród licznych osiągnięć Kazimierza Kuli, warto podkreślić jego nagrody oraz odznaczenia, które stanowią dowód jego odważnej służby i umiejętności.

  • Krzyż Srebrny Virtuti Militari nr 9121,
  • Krzyż Walecznych – trzykrotnie,
  • Polowa Odznaka Pilota,
  • Medal Lotniczy.

Przypisy

  1. Sojda, Śliżewski, Hodyra 2016 ↓, s. 637.
  2. Sojda, Śliżewski, Hodyra 2016 ↓, s. 623.
  3. Kula Kazimierz. listakrzystka.pl. [dostęp 03.11.2020 r.] (pol.).
  4. Kazimierz Kula. Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników. [dostęp 03.11.2020 r.] (pol.).
  5. LIST OF NO. 300 SQUADRON AIRCRAFT AND FLYING PERSONNEL LOSSES. polishsquadronsremembered.com. [dostęp 03.11.2020 r.] (pol.).
  6. Jędrzejewski 2014 ↓, s. 336.
  7. Jędrzejewski 2014 ↓, s. 335-336.
  8. Jędrzejewski 2014 ↓, s. 335.
  9. Krzystek 2012 ↓, s. 324.
  10. Glass 2011 ↓, s. 19.
  11. Skrzydlata Polska i 7'1936 ↓, s. 187-188.
  12. Skrzydlata Polska i 11'1935 ↓, s. 297.
  13. Krajowe Zawody Szybowcowe w Ustjanowej 22.IX-6.X.1935. Lwów: Artur Goldman, 1933, s. 25. OCLC 833947458.
  14. Chyliński, t. 1 2017 ↓, s. 63.
  15. Glass 1976 ↓, s. 426.
  16. Płoszajski 1993 ↓, s. 12.
  17. Bitwa o Anglię. Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej. [dostęp 03.11.2020 r.] (pol.).

Oceń: Kazimierz Kula (pilot)

★★★★★
Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:21