Józef Stegliński

---

Wczesne lata

Józef Stegliński przyszedł na świat w rodzinie robotniczej, w mieście znanym jako Łódź. Był synem Wojciecha Steglińskiego oraz Wiktorii Bartoszek. W trakcie swojego życia zawodowego był zatrudniony w renomowanych zakładach, takich jak Norblin, Bracia Buch oraz T. Werner.

Przez długi czas, aż do roku 1933, mieszkał w Łodzi. Po zawarciu małżeństwa, zdecydował się na przeprowadzkę do Głowna, co oznaczało dla niego nowy rozdział w życiu.

Działania wojenne

„W trakcie kampanii wrześniowej Józef Stegliński został przydzielony do eskadry zapasowej Bazy nr 4, działającej w ramach „Armii Kraków”. Po zakończeniu tej zaciętej walki powrócił do rodzinnego Głowna, gdzie zaangażował się w działania Szarych Szeregów Partyzanckich, najpierw w SZP, a później w ZWZ, które później przekształciło się w Armię Krajową.

W 1940 roku, w połowie roku, został aresztowany przez Gestapo, jednak udało mu się uciec z rąk oprawców i przez resztę 1940 roku żył w ukryciu, posługując się fałszywą tożsamością pod imieniem Zygfryd Koman. Dzięki wsparciu Armii Krajowej, przetransportowano go do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie osiedlił się w Biłgoraju.

W nowym miejscu objął stanowisko komendanta rejonu, a jako przykrywkę dla swojej działalności zdecydował się na prowadzenie zakładu wulkanizacyjnego, który znajdował się nieopodal lokalnej siedziby Gestapo. W 1941 roku, jego determinacja i zdolności organizacyjne doprowadziły go do objęcia funkcji komendanta hufca Szarych Szeregów, przyjmując przy tym pseudonim „Czarny Żbik”.

Wkrótce potem, Stegliński powołał do życia oraz zorganizował jednostkę partyzancką, która miała swoją bazę w lasach otaczających Puszczę Solską. W czerwcu 1944 roku jednostka ta osiągnęła wyjątkowy stan osobowy, licząc około 300 aktywnych partyzantów.

Bitwa pod Osuchami

W czerwcu 1944 roku, oddział „Corda” stanął w obliczu dramatycznej sytuacji, kiedy to został okrążony przez siły niemieckie podczas operacji „Sturmwid II”. W wyniku intensywnej walki, znaczna część żołnierzy oddziału poniosła śmierć w trakcie bitwy pod Osuchami.

Pomimo trudności, udało mu się ocalić życie kilku członkom swojego zespołu, którzy zostali uwięzieni w kleszczach wroga. Jednakże, świadom obowiązku, podjął decyzję o powrocie, aby ratować rannych towarzyszy, co ostatecznie doprowadziło do jego tragicznej śmierci 25 czerwca 1944 roku.

Po zakończeniu walki, został uroczyście pochowany na wojskowej części cmentarza przy ulicy Lubelskiej w Biłgoraju, upamiętniając jego poświęcenie i odwagę w obliczu niebezpieczeństwa.

Upamiętnienie

Na terenie biłgorajskiegoosiedla Ogrody można znaleźć niewielką uliczkę nazwaną imieniem Józefa Steglińskiego. Dodatkowo, jego nazwisko zostało umieszczone na kamiennym głazie, który ustawiono w 1992 roku w Parku Solidarności, znajdującym się w tym mieście. Obelisk ten ma na celu upamiętnienie żołnierzy Obwodu Biłgoraj Armii Krajowej, których pamięć jest dla mieszkańców niezwykle cenna.

---

Oceń: Józef Stegliński

---