Zenon Sikorski

---

Życiorys

Zenon Sikorski, po ukończeniu gimnazjum, zdobijając maturę w 1936 roku, podjął dalszą edukację w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 82 Syberyjskim pułku piechoty. W latach 1937–1939 studiował biologię na Uniwersytecie Warszawskim, równocześnie kształcił się w Szkole Nauk Politycznych. W tym okresie pracował zarówno jako dziennikarz, jak i kierownik w Zakładach Wydawniczych „Omnia”.

W miesiącach wrześniu 1939 roku uczestniczył w walkach w swoim pułku, gdzie odniósł ranę podczas bitwy pod Kockiem. Po starciach został wzięty do niewoli niemieckiej, jednak zdołał uciec z transportu do Rzeszy 8 listopada w okolicach Częstochowy. 20 grudnia udało mu się przekroczyć granicę polsko-słowacką. W lutym 1940 roku dotarł do Francji, gdzie przydzielono go do 7 pułku piechoty 3 Dywizji Piechoty, a następnie został ewakuowany do Wielkiej Brytanii w czerwcu 1940 roku. Tam służył w 3 Batalionie 1 Brygady Strzelców oraz w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.

Zenon postanowił wrócić do służby w kraju. Przeszedł szkolenie w zakresie działań dywersyjnych i został zaprzysiężony 4 marca 1943 roku w Armii Krajowej w Oddziale VI Naczelnego Wodza. Następnie przeniesiono go do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech. W nocy z 21 na 22 września 1944 roku, w ramach akcji „Przemek 1” dowodzonej przez por. naw. Stanisława Kleybora, został zrzucony na teren Polski, na placówkę odbiorczą „Rozmaryn”, która znajdowała się 6 km na wschód od Secemina. Po aklimatyzacji we właściwym miejscu, w październiku dostał przydział do Okręgu Radom-Kielce AK i walczył w 2 Dywizji Piechoty Legionów AK „Pogoń”. Z dniem 8 października przeszedł do 2 pułku piechoty Legionów AK, a od 25 października 1944 roku do stycznia 1945 roku działał w podziemiu w Ostrowcu Świętokrzyskim.

Po zakończeniu wojny pełnił funkcję kierownika zaopatrzenia w Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w Chorzowie. Niestety, 20 sierpnia 1945 roku został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, a 26 stycznia 1946 roku skazany na 8 lat więzienia. Po amnestii jego wyrok uległ zmniejszeniu o połowę i opuścił więzienie 20 sierpnia 1949 roku, chociaż później był wielokrotnie inwigilowany i szykanowany przez organy władzy.

Od 1950 roku kontynuował karierę zawodową, obejmując stanowiska kierownicze w zakresie zaopatrzenia oraz dyspozytora w inżynieryjnych przedsiębiorstwach katowickich. W 1971 roku zdobył tytuł magistra administracji, kończąc studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jako aktywista, był założycielem i prezesem Bielskiej Spółdzielni Mieszkaniowej „Metalowiec” w Bielsku-Białej od 30 czerwca 1971 roku.

Równocześnie, od 1971 roku, pracował jako nauczyciel języka angielskiego w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Bielsku-Białej oraz jako lektor tego języka w filii Uniwersytetu Śląskiego. Z czasem zdobył również kwalifikacje jako tłumacz przysięgły języka angielskiego. Ostatecznie przeszedł na emeryturę we wrześniu 1976 roku, kontynuując pracę nauczycielską w Liceum.

Awanse

Zenon Sikorski uzyskał kilka znaczących awansów w swojej karierze wojskowej. Jego droga do wyższych stopni rozpoczęła się od:

• awansu na podporucznika, który został przyznany 10 października 1943 roku,
• awansu na porucznika, który miał miejsce 22 września 1944 roku.

Odznaczenia

Zenon Sikorski był osobą, która zdobyła wiele wyróżnień za swoje osiągnięcia. Do jego najważniejszych odznaczeń należą:

• krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
• krzyż walecznych,
• srebrny krzyż zasługi.

Życie rodzinne

Zenon Sikorski był synem Stanisława, który pracował w firmie „Norblin”, a jego matką była Władysława, z domu Grzelak. W 1938 roku zawarł związek małżeński z Heleną Cichy, która przyszła na świat w 1919 roku. Para nie doczekała się potomstwa.

---

Oceń: Zenon Sikorski

---