Witold Szymański

Ukończył prestiżowe Wyższą Oficerską Szkołę Wojsk Zmechanizowanych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu oraz Akademię Wojskową Narodowej Armii Ludowej NRD w Dreźnie. Swoją karierę wojskową związany jest z 7 Łużycką Dywizją Desantową, gdzie pełnił różnorodne funkcje dowódcze.

W latach 1984–1992 pełnił rolę oficerem do zleceń w Gabinecie Ministra Obrony Narodowej, a później zasiadał na stanowisku zastępcy Szefa Sekretariatu Szefa Sztabu Generalnego WP. W przypadku wyżej wymienionych funkcji, jego zaangażowanie w operacje wojskowe oraz administracyjne było kluczowe.

Na początku jesieni 1993 roku Witold Szymański został mianowany szefem Gabinetu MON, co otworzyło przed nim nowe możliwości rozwoju kariery. W kolejnych latach zajmował różne stanowiska w resorcie obrony, w tym pierwszego zastępcy dyrektora Departamentu Kontroli MON.

Po ukończeniu podyplomowych studiów w Akademii Studiów Strategicznych i Ekonomiki Obrony w Garmisch-Partenkirchen (RFN), w marcu 1997 roku otrzymał nominację na szefa Zarządu Ogólnego Sztabu Generalnego WP. 15 sierpnia 1997 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski, nadał mu tytuł generała brygady.

W lutym 2000 roku Szymański objął stanowisko szefa Zarządu Rozpoznania Strategicznego w Generalnym Zarządzie Rozpoznania Wojskowego P-2 Sztabu Generalnego WP. W październiku 2001 roku został szefem Sekretariatu Ministra Obrony Narodowej, Jerzego Szmajdzińskiego.

W trakcie swojej kariery wojskowej, Witold Szymański został odznaczony wieloma medalami i wyróżnieniami, w tym:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998),
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Złoty Krzyż Bundeswehry (2003).