Alicja Perz-Szletyńska, znana również jako Alicja Szletyńska, to postać historyczna, której życiorys z pewnością zasługuje na szczególne zainteresowanie. Urodziła się 29 października 1932 roku w Łodzi, a zmarła 1 maja 2015 roku.
W trakcie swojego życia, Alicja pełniła istotną rolę jako podporucznik Wojska Polskiego w stanie spoczynku. Jej zaangażowanie w obronność kraju oraz działalność społeczna sprawiły, że zyskała szacunek i uznanie nie tylko wśród swoich rówieśników, ale również w szerszych kręgach społecznych.
Jest również założycielką i dowódcą Związku Białej Tarczy, organizacji, która miała na celu wspieranie i propagowanie wartości patriotycznych. Jej praca oraz poświęcenie dla sprawy narodowej pozostają w pamięci wielu osób.
Życiorys
Alicja Perz-Szletyńska rozpoczęła swoją przygodę z działalnością patriotyczną jako uczennica drugiej klasy liceum. W jesieni 1949 roku, w XV Państwowym Gimnazjum i Liceum przy ul. Drewnowskiej w Łodzi, założyła organizację niepodległościową pod nazwą Związek Białej Tarczy, przyjmując na siebie obowiązki dowódcy. Inspiracją do powołania tego ruchu stała się powieść Stanisława Piaseckiego, mająca ten sam tytuł. W ramach działalności Związku, Alicja redagowała oraz kolportowała ulotki o charakterze antykomunistycznym, a także publikowała periodyk noszący nazwę „Zarzewie”.
W czerwcu 1950 roku, niestety, 14 członków organizacji zostało aresztowanych. Dnia 27 listopada 1950 roku, przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Łodzi, zaczęła się rozprawa przeciwko członkom Związku. To tam oświadczyła: „To co robiłam uważam za słuszne”. Za swoją działalność została skazana na 12 lat pozbawienia wolności, które odsiedziała w Fordonie oraz Bojanowie. Opuszczając mury więzienia 9 marca 1954 roku, była to konsekwencja poważnej choroby – gruźlicy.
Po zwolnieniu, Alicja miała nałożony zakaz kontynuowania nauki oraz podejmowania jakiejkolwiek pracy zawodowej. Jej życie nie było łatwe, gdyż była inwigilowana i szykanowana aż do roku 1989. Pomimo trudności, aktywnie angażowała się w działalność harcerską oraz była członkinią Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego. Co więcej, brała udział w działaniach NSZZ „Solidarność”, stając się znaczącą postacią w ruchu opozycyjnym.
Życie prywatne
Alicja Perz-Szletyńska stworzyła rodzinę z innym działaczem ZBT, Andrzejem Szletyńskim, który był synem Stefana Szletyńskiego, tragicznie zamordowanego w Katyniu. Ostatnie miejsce wiecznego spoczynku Alicji znajduje się w części rzymskokatolickiej na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Odznaczenia
Alicja Perz-Szletyńska jest osobą, która zdobyła liczne odznaczenia za swoją działalność. Wśród nich znajdują się:
- medal za Wolność i Niepodległość,
- Krzyż Więźnia Politycznego,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Srebrny Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”.
Przypisy
- a b Alicja Perz-Szletyńska 29.10.1932 r. – 01.05.2015 r. w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [dostęp 12.05.2023 r.]
- Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 11.05.2023 r.]
- a b Alicja Perz-Szletyńska: Nekrologi [online], nekrologi.net [dostęp 11.05.2023 r.]
- Inwentarz archiwalny [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 11.05.2023 r.]
- a b c d Ojciec mój był w niewoli rosyjskiej, potem w obozie w Katyniu… „Związek Białej Tarczy” w Łodzi jako przykład ideowej antykomunistycznej organizacji młodzieżowej [online], Przystanek Historia [dostęp 11.05.2023 r.]
- a b c Jaworzniacy.pl – Ś.P. Alicja Perz-Szletyńska [online], jaworzniacy.pl [dostęp 11.05.2023 r.]
- a b c Alicja Perz- Szletyńska – ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy [online], ogrodywspomnien.pl [dostęp 11.05.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Henryk Lenk | Jerzy Stawski | Henryk Kozanecki | Wanda Węgierska | Krzysztof Hofman | Szelomo Erel | Stanisław Raczkowski | Zdzisław Starostecki | Wiktor Zachert-Okrzanowski | Zdzisław Studziński | Kazimierz Soduła | Witold Szymański | Feliks Piekielnik | Harald Krusche | Anastazy Bitdorf | Piotr Juszczak (pułkownik) | Zenon Sikorski | Włodzimierz Barankiewicz | Leszek Jaworski | Zygmunt Walter-JankeOceń: Alicja Perz-Szletyńska