Leszek Jaworski

---

Życiorys

Leszek Jaworski przyszedł na świat 26 października 1928 roku w Łodzi. Tam, w swoim rodzinnym mieście, stawił pierwsze kroki w edukacji, kończąc cztery klasy szkoły podstawowej. W trudnych czasach okupacji niemieckiej, w odpowiedzi na wymogi ówczesnych realiów, zobowiązany był do pracy w fabryce Siemensa. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, podjął dalszą naukę w Wieczorowej Szkole Powszechnej nr 4 w Łodzi. Jego edukacja była kontynuowana równocześnie w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych, gdzie świadectwo dojrzałości zdobył w 1949 roku.

25 września 1949 roku, po pozytywnym zdaniu egzaminów wstępnych, rozpoczął swoją wojskową karierę, wstępując do eskadry oficerów rezerwy lotnictwa nr 26 przy Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Ukończenie kursu pilotażu w tej jednostce zaowocowało awansem na stopień chorążego 3 września 1950 roku. Swoją dalszą karierę kontynuował jako instruktor pilotażu w eskadrze wyszkolenia podstawowego nr 3, z uwagi na swoje umiejętności i zdobytą wiedzę.

W lipcu 1951 roku, jego służba przeniosła go do nowo utworzonej 8 eskadry szkolnej w Białej Podlaskiej, gdzie również sprawował funkcję pilota-instruktora. W trakcie pełnienia tych obowiązków, zdołał wyszkolić 36 podchorążych. Jednak 17 lipca 1952 roku, w wyniku awarii instalacji paliwowej w samolocie Po-2, musiał dokonać przymusowego lądowania.

W roku 1953 został przeniesiony do 9 eskadry szkolnej w Krzewicy, gdzie objął stanowisko dowódcy klucza. W latach 1957-1958 sprawował funkcję dowódcy 9 Eskadry Pilotażu Podstawowego w Przasnyszu, a następnie w 1958 roku, objął dowództwo 1 Eskadry Szkolnej Lotniczo-Technicznej 64 Lotniczego Pułku Szkolnego, również w Przasnyszu. W 1960 roku, otrzymał awans i został zastępcą dowódcy 64 Lotniczego Pułku Szkolnego ds. szkolenia lotniczego. Na początku czerwca 1961 roku hiszpański na PZL TS-8 Bies, zmuszony był po raz drugi do przymusowego lądowania, tym razem spowodowanego awarią silnika.

Od 24 maja do grudnia 1963 roku, piastował funkcję dowódcy 64 Lotniczego Pułku Szkolnego w Przasnyszu. W lutym 1964 roku, objął stanowisko starszego inspektora techniki pilotowania lotnictwa transportowego i łącznikowego w Dowództwie Lotnictwa Operacyjnego w Poznaniu, a po kilku latach, przeniósł się do Dowództwa Wojsk Lotniczych w tym samym mieście. 16 października 1978 roku zakończył profesjonalną służbę wojskową, przechodząc do rezerwy.

Był pilotem wojskowym klasy mistrzowskiej, osiągając imponujący nalot ponad 5400 godzin oraz 14 skoków spadochronowych na swoim koncie. Z żoną Krystyną mieszkał w Poznaniu, a jego rodzina wzbogaciła się o dwoje dzieci: córkę Jolantę oraz syna Jacka, który stworzył własną rodzinę. Pasjonował się literaturą historyczną, co również było ważnym elementem jego życia.

W latach 1973-1978, na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu ukończył studia, a następnie działał społecznie w Stowarzyszeniu Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP. Zmarł 26 grudnia 2011 roku w Poznaniu, w wieku 83 lat. Jego pogrzeb odbył się 29 grudnia 2011 roku na cmentarzu parafialnym w Puszczykowie, nieopodal Poznania.

Ordery i odznaczenia

Leszek Jaworski został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które są wyrazem jego wybitnych osiągnięć oraz wkładu w rozwój kraju. Poniżej przedstawiamy wyróżnienia, które otrzymał:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1973,
• Złoty Krzyż Zasługi – 1968.

---

Oceń: Leszek Jaworski

---