Jerzy Budzisz, urodzony 20 listopada 1927 roku w Łodzi, był znaczącą postacią w historii polskiego lotnictwa. Poświęcił swoje życie jako pilot i osiągnął stopień pułkownika w Siłach Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Jego kariera pokazuje zaangażowanie i poświęcenie dla kraju, a jego działania w powietrzu pozostają w pamięci historycznej.
Warto zaznaczyć, że Jerzy Budzisz zmarł 1 listopada 1983 roku, jednak jego osiągnięcia żyją do dziś wśród miłośników lotnictwa.
Życiorys
Jerzy Budzisz przyszedł na świat 20 listopada 1927 roku w Łodzi. W 1948 roku został powołany do 13 pułku piechoty, gdzie spędził czas służby do 29 kwietnia 1951 roku. Następnie podjął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej nr 5 w Radomiu.
26 czerwca 1952 roku uzyskał tytuł podporucznika pilota. Po zakończeniu edukacji, Budzisz został przydzielony do 41 pułku lotnictwa myśliwskiego w Malborku. Już 1 sierpnia 1953 roku zyskał statuetkę dowódcy klucza, a nieco później, 30 grudnia 1953 roku, awansował na dowódcę eskadry. Jego rozwój kariery kontynuował się, kiedy 18 września 1956 roku objął pozycję pomocnika dowódcy 38 pułku lotnictwa ds. pilotażowych, pełniąc tę rolę do 28 marca 1958 roku.
W okresie od 29 marca 1953 do 11 lipca 1958 roku kierował 38 pułkiem lotnictwa myśliwskiego. Po rozwiązaniu jednostki, 12 lipca 1958 roku został przeniesiony do Wyższej Szkoły Pilotów, gdzie objął stanowisko dowódcy eskadry szkolenia metodycznego, które zajmował do 7 marca 1959 roku.
8 marca 1959 roku Budzisz został skierowany do Świdwina, by pełnić funkcję dowódcy 40 pułku lotnictwa myśliwskiego. Równocześnie ukończył naukę w liceum ogólnokształcącym, zdobijając maturę w 1962 roku.
Od 30 września 1963 do 21 października 1966 roku studiował na Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Rembertowie. Dnia 22 października 1966 roku przejął dowództwo nad 41 pułkiem lotnictwa myśliwskiego w Malborku, którym kierował do 27 lutego 1971 roku.
Później, od 13 października 1972 roku, służył jako komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Specjalistów Technicznych Wojsk Lotniczych w Oleśnicy, w Technicznej Oficerskiej Szkole Wojsk Lotniczych. Pozostał na tym stanowisku do swojej śmierci 1 listopada 1983 roku. Pułkownik Jerzy Budzisz był wybitnym pilotem pierwszej klasy, posiadającym doświadczenie w pilotażu na różnorodnych samolotach.
Ordery i odznaczenia
Jerzy Budzisz, jako wyróżniający się pilot, został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi i poświęcenie. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz nagród, które uzyskał w ciągu swojej kariery:
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany w 1982 roku,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany w 1972 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany w 1963 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi – przyznany w 1957 roku,
- Srebrny Krzyż Zasługi – przyznany w 1956 roku,
- Wpis do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich – dokonany w 1979 roku.
Przypisy
- Zieliński 2011 ↓, s. 145-146.
- Zieliński 2011 ↓, s. 144-145.
- Zieliński 2001 ↓, s. 77.
- Zieliński 2001 ↓, s. 76.
- Zieliński 2001 ↓, s. 75.
- a b c Konieczny 1984 ↓, s. 68.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Augustyn Skoczylas | Michał Sadykiewicz | Michał Ledzion | Eugeniusz Banaszczyk (podpułkownik) | Ryszard Białecki | Józef Stegliński | Marian Kozłowski (podoficer) | Halina Pipiórska | Aleksander Jan Wróblewski | Władysław Marek Cianciara | Feliks Buchalski | Jerzy Damsz | Kazimierz Kula (pilot) | Dariusz Banachowicz | Władysław Szybylski | Józef Strzelczyk | Feliks Libert | Eufemia Malinowska | Eugeniusz Jan Smoliński | Ryszard Szuster (generał MO)Oceń: Jerzy Budzisz (pilot)