Czesław Twardowski


Czesław Twardowski to postać niezwykle ważna w historii Polski, szczególnie w kontekście II Rzeczypospolitej. Urodził się 18 lipca 1898 roku w Łodzi, gdzie spędził swoje wczesne lata, a jego życie zakończyło się tragicznie 23 maja 1920 roku w Kozianach.

Jako podchorąży Wojska Polskiego, Twardowski odegrał istotną rolę w obronie ojczyzny. Jego odwaga i poświęcenie zostały docenione za sprawą nadania mu Orderu Virtuti Militari, który jest jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.

Życiorys

Czesław Twardowski przyszedł na świat w rodzinie, której przedstawicielami byli Wojciech oraz Antonina z Włodarczaków. Ukończył średnią szkołę handlową, co stanowiło podstawę jego wykształcenia.

W 1919 roku, 22 sierpnia, rozpoczął naukę w 18. klasie Szkoły Podchorążych Piechoty, a jego kariera wojskowa zaczęła nabierać rozpędu. Od 31 stycznia 1920 roku był związany z odradzającym się Wojskiem Polskim, gdzie przydzielono go do 28 pułku Strzelców Kaniowskich.

W udziale tego oddziału brał udział w wielu starciach, w tym na frontach polsko-czechosłowackim, polsko-ukraińskim oraz polsko-bolszewickim. 22 maja 1920 roku, jako dowódca plutonu, wykazał się odwagą, dokonując śmiałego ataku i zajmując wsie Wojtiagi oraz Golbię.

Niestety, w trakcie pościgu za wrogiem, Czesław Twardowski został tragicznie ranny — kula trafiła go w brzuch. Jego heroiczne działania zakończyły się śmiercią 23 maja w Kozianach, gdzie zmarł w wyniku odniesionych ran.

W hołdzie jego dzielności i bohaterstwu w walce, pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, co stanowi wyraz uznania dla jego poświęcenia dla ojczyzny.

Ordery i odznaczenia

Czesław Twardowski był odznaczonym żołnierzem, który zasłużył się dla Polski w trudnych czasach. W jego dorobku odznaczeń znajduje się ważny element, który świadczy o jego odwadze i poświęceniu.

– Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 551 – przyznany pośmiertnie w dniu 28 lutego 1921 roku.

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 marca 1921 r., s. 535.
  2. Lista strat 1934 r., s. 924.
  3. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 r., s. 384, 447.
  4. Zaborowski 1928 r., s. 30.
  5. a b Polak (red.) 1991 r., s. 154.

Oceń: Czesław Twardowski

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:24