Wanda Falkowska

---

Życiorys

W 1950 roku uzyskała dyplom na kierunku ekonomicznym w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, a dwa lata później ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Swoją karierę dziennikarską rozpoczęła w 1947 roku, pracując w redakcji „Rzeczpospolitej” (1947-1949), a następnie w „Gazecie Handlowej” (1949-1956). W latach 1956-1969 związana była z „Prawem i Życiem”, a od 1969 do 1981 roku współpracowała z „Polityką”. W ciągu swojej kariery, od 1958 do 1981 roku, także współpracowała z tygodnikiem „Przekrój”, gdzie publikowała felietony w rubryce poświęconej Kronice sądowej.

W jej dorobku literackim znajdują się liczne reportaże sądowe oraz artykuły dotyczące tematów społeczno-prawnych. W ciągu swojej kariery wydała szereg książek, takich jak: Za ladą (1954), W imieniu prawa (1961), Kim jesteś? (1971), I kłamstwo zabija (1973), Pół prawdy (1976) oraz Romans z paragrafem (1984). Ponadto, była scenarzystką filmu Nie zaznasz spokoju (1977).

Wspólnie z Barbarą Seidler napisała scenariusz do dwóch komiksów z serii Kapitan Żbik: Gdzie jest jasnowłosa? (1974) oraz Wyzwanie dla silniejszego (1975). W 1980 roku zaangażowała się w działalność niezależnych inicjatyw w ramach Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, gdzie pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Naczelnego Sądu Dziennikarskiego oraz przewodniczącej Klubu Publicystów Prawno-Społecznych.

W 1981 roku publikowała swoje prace w „Tygodniku Solidarność”, a w latach osiemdziesiątych była aktywna w prasie niezależnej, w tym w takiej jak „Tygodnik Wojenny”, „Wola” oraz „Przegląd Wiadomości Agencyjnych”. Dodatkowo, była członkiem zarządu Stowarzyszenia Opieki na Więźniami Patronat. W 1989 roku brała udział w obradach Okrągłego Stołu, pełniąc rolę eksperta w podzespole ds. reformy prawa i sądów.

W okresie PRL, została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---

Oceń: Wanda Falkowska

---