Anna Lanota

---

Życiorys

Anna Lanota przyszła na świat w Łodzi w żydowskiej rodzinie, będąc dzieckiem Szlomy (Stanisław, 1888-1942) oraz Jehudit, z domu Pilicer (1888-1942). W 1937 roku ukończyła studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Przed rokiem 1939 pracowała jako nauczycielka w Towarzystwie Opieki nad Sierotami Żydowskimi „Centos” w Otwocku.

W latach 1939–1941 Anna pełniła funkcję wychowawczyni w domu dziecka, który mieścił się we Lwowie. Od 1941 roku przebywała w Warszawie, gdzie aktywnie uczestniczyła w ruchu komunistycznym. W tym okresie zaangażowała się w akcje związane z drukiem oraz dystrybucją pisma „Głos Warszawy”. Służyła w Armii Ludowej, odznaczając się w stopniu podporucznika i uczestnicząc w powstaniu warszawskim. Była również kierownikiem koła instruktorek w Wydziale Żeńskich Jednostek Wojskowych Sztabu Głównego AL.

Warszawę opuściła 2 września 1944 roku, będąc w ciąży. Jej mąż, Edward Lanota, zginął tragicznie 26 sierpnia 1944 roku, podczas bombardowania kamienicy przy ul. Freta 16, w której przebywało część sztabu Armii Ludowej.

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczęła pracę w piśmie „Głos Ludu”, a następnie dołączyła do Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” oraz „Sztandaru Ludu”. W 1948 roku objęła stanowisko redaktor naczelnej nowego czasopisma „Przyjaciółka”, które prowadziła aż do roku 1960. W okresie od 1960 do 1975 roku była związana z pismem „Wiedza i Życie”. Po tym czasie przeszła na emeryturę.

Anna Lanota spoczywa na cmentarzu żydowskim ulicy Okopowej, pozostawiając niezatarte ślady w historii polskiej literatury oraz działalności społecznej.

Życie prywatne

Anna Lanota, w swoim życiu prywatnym, była żoną Edwarda Lanota, który żył w latach 1905-1944. Para doczekała się córki, Małgorzaty, która przyszła na świat w 1945 roku.

Publikacje

W dorobku literackim Anny Lanoty znajduje się szereg wyjątkowych publikacji, które przynoszą cenne informacje oraz refleksje. Oto niektóre z jej autorstwa:

• Tarcza i miecz,
• Droga przez las (1951),
• Chłopiec i dziewczyna (1953),
• Starzy i młodzi (1955),
• Wypisy z literatury pięknej dla kół studiowania historii ruchu robotniczego (1955),
• Słowo do rodziców o wychowaniu seksualnym (1960-1962),
• Pomagamy w wyborze zawodu (1963-1969, współautorki: Danuta Barzach, Janina Bierzwińska),
• Rodzicom ku uwadze. Rozmowy o wychowaniu (1964-1966, współautorka: Danuta Barzach),
• Miejskie warstwy pośrednie we współczesnym społeczeństwie kapitalistycznym (1964, tłumaczenie, autor: Anušavan Agafonovič Arzumanân),
• Zdasz maturę i co dalej? Rozważ, zastanów się, dobrze wybierz (1967),
• Skąd się biorą dzieci? Poradnik dla rodziców i nauczycieli przedszkoli (1978, współautorka: Ida Merżan),
• „Orleniem” na koniec świata (1982).

Każda z tych prac przyczynia się do lepszego zrozumienia wielu aspektów życia społecznego oraz wychowawczego, a także podejmuje ważne tematy dotyczące młodzieży i rodziny.

Odznaczenia

Anna Lanota, w swojej karierze, otrzymała liczne odznaczenia, które podkreślają jej osiągnięcia oraz zaangażowanie w pracę zawodową i społeczną.

• Order Sztandaru Pracy II klasy (1955, przyznany za zasługi w dziedzinie prasy i dziennikarstwa),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1952, na wniosek Zarządu Głównego Ligi Kobiet, za wybitne zasługi w pracy zawodowej i społecznej),
• Złoty Krzyż Zasługi (1949, przyznany również na wniosek Zarządu Głównego Ligi Kobiet za wkład w działalność społeczną i zawodową).

---

Oceń: Anna Lanota

---