Bolesław Dudziński (krytyk literacki)

---

Życiorys

Bolesław Dudziński, pochodzący z rodziny inteligenckiej, był synem Waleriana Dudzińskiego oraz Karoliny z domu Merkel. Jego małżonką była Maria Małgorzata. W około 1920 roku pełnił funkcję referenta w urzędzie miejskim w Łodzi, a już w latach 1921–1922 zasiadał na stanowisku redaktora technicznego dziennika „Praca”. Wkrótce potem objął kierownictwo działu literackiego w „Kurierze Łódzkim” i w latach 1923-1932 kierował wydziałem prasowym w Zarządzie Miejskim w Łodzi. Równocześnie, w 1924 roku, redagował Dziennik Urzędowy Zarządu Miasta Łodzi.

W kolejnych latach Dudziński nawiązał współpracę z „Robotnikiem”, gdzie pełnił rolę jednego z najaktywniejszych recenzentów. W okresie 1932–1939 opublikował aż 197 recenzji. Był również członkiem kolegium redakcyjnego literackiego czasopisma „Lewar”, które wydawano w latach 1933–1936. Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w zajętej przez Związek Literatów Polskich kamienicy przy ul. Kościuszki 98 w Łodzi, znanej jako Dom Literatów.

W swojej twórczości Dudziński publikował pod różnymi pseudonimami, takimi jak B.D., Bol. D. lub D-ski. Jego autorstwa jest także pamiętnik pt. „Wojenne wędrówki: ze wspomnień łodzianina 1905–1918”, opisujący wydarzenia związane z Rewolucją 1905 roku oraz I wojną światową. Książka ta ukazała się w 1971 roku nakładem Wydawnictwa Łódzkiego.

W 1964 roku Bolesław Dudziński otrzymał zaszczytną Honorową Odznakę Miasta Łodzi. Znajduje się również wśród tych, którzy zostali pochowani na cmentarzu ewangelickim w Łodzi przy ul. Ogrodowej (sektor: 39_E2, rząd: 4, numer grobu: 7).

Odznaczenia

Bolesław Dudziński, znany krytyk literacki, został uhonorowany prestiżowymi odznaczeniami, które podkreślają jego wkład w kulturę i literaturę. Oto najważniejsze wyróżnienia, które otrzymał:

• Złoty Krzyż Zasługi w 1956 roku,
• Honorowa Odznaka Miasta Łodzi w 1964 roku.

---

Oceń: Bolesław Dudziński (krytyk literacki)

---