Bolesław Koperski był postacią znaczącą w historii Polski, urodzony 17 sierpnia 1921 roku w Łodzi, a zmarły 26 kwietnia 1991 roku. Jako doświadczony robotnik, angażował się w działalność komunistyczną, co zaowocowało jego aktywnym uczestnictwem w działalności partyjnej.
Koperski zyskał uznanie jako dyplomata oraz poseł na Sejm PRL podczas VI, VII i VIII kadencji, co podkreśla jego wpływ na polską politykę w trudnych czasach powojennych.
Życiorys
Bolesław Koperski był synem Jana i Józefy. W czasie II wojny światowej pracował jako robotnik w Zakładach Włókienniczych „Scheibler i Grohman” w Łodzi, gdzie przebywał od 1941 do 1942 roku. Następnie, w latach 1942-1945, znalazł się na robotach przymusowych w Niemczech. Po zakończeniu wojny, powrócił do pracy w zakładach, które wówczas funkcjonowały pod nazwą Państwowych Zakładów Przemysłu Bawełnianego nr 1 w Łodzi, gdzie pracował do 1948 roku.
W 1945 roku Koperski wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, gdzie pełnił rolę II sekretarza Komitetu Zakładowego. W 1948 roku wraz z PPR wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Jego działalność polityczna obejmowała również funkcje przewodniczącego koła Związku Walki Młodych w Łodzi oraz pracownika Zarządu Łódzkiego Związku Młodzieży Polskiej w latach 1948-1950, a następnie Zarządu Głównego ZMP w Warszawie od 1950 do 1952 roku.
W 1952 roku został skierowany na kształcenie do Szkoły Partyjnej przy KC PZPR w Warszawie, którą ukończył w 1954 roku. Po zakończeniu nauki, przez rok pełnił obowiązki starszego inspektora Wydziału Organizacyjnego Komitetu Centralnego PZPR. Potem powierzono mu rolę I sekretarza Komitetu Zakładowego Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1955-1959) oraz wicedyrektora Departamentu Kadr MSZ w latach 1959-1965. Został również radcą ambasady PRL w Berlinie w 1965 roku, a następnie szefem Misji Wojskowej PRL w Berlinie, gdzie pracował do 1971 roku.
W latach 1971-1980 pełnił funkcję I sekretarza KW PZPR w Łodzi, a następnie w latach 1981-1983 był ambasadorem w Rumunii. Ukończył również Szkołę Główną Służby Zagranicznej. Był także członkiem KC PZPR w latach 1971-1981 oraz posłem na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji w latach 1972-1981.
Koperski został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim w 1954 roku, Oficerskim Orderem Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Brązowym Krzyżem Zasługi, który otrzymał w 1946 roku, a także Medalem 30-lecia Polski Ludowej w 1974 roku. Zmarł w 1991 roku i był ostatnią osobą pochowaną w alei zasłużonych cmentarza Zarzew w Łodzi, gdzie spoczął w kwietniu tegoż roku (kwatera VII/1/3).
Przypisy
- Bogdan Dmochowski, Ci z Alei Zasłużonych. Towarzysze za kaplicą, świętej pamięci przy rondzie, expressilustrowany.pl, 02.11.2014 r.
- Antoni Dudek, Aleksander Kochański, Krzysztof Persak, Centrum władzy: protokoły posiedzeń kierownictwa PZPR: wybór z lat 1949–1970, Instytut Studiów Politycznych PAN, 2000 r., s. 373.
- M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1453.
- M.P. z 1947 r. nr 72, poz. 485.
- Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19.07.1974 r., s. 1.
- Wyszukiwarka grobów w Łodzi.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Maciej Grubski | Aleksy Rżewski | Maria Sielicka-Gracka | Zbigniew Adamczyk (ur. 1958) | Ewa Ośniecka-Tamecka | Henryk Kisiel | Salomon Jaszuński | Longin Pastusiak | Elżbieta Więcławska-Sauk | Andrzej Karkoszka | Józef Niewiadomski | Elżbieta Jankowska | Marek Jędrys | Jerzy Lorens | Wacław Jonsik | Jarosław Pietrzyk | Tomasz Zimoch | Wacław Gogolewski | Zbigniew Paszkowski | Czesław BajerOceń: Bolesław Koperski