Andrzej Karkoszka


Andrzej Karkoszka, urodzony w 1945 roku w Łodzi, to znana osobistość w dziedzinie polityki i dyplomacji. Jest polskim urzędnikiem państwowym, politologiem oraz dyplomatą, który zdobył także doktorat w naukach o polityce.

W swojej karierze w latach 1995–1997 piastował ważną funkcję jako sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, gdzie miał wpływ na kluczowe decyzje dotyczące bezpieczeństwa narodowego.

Życiorys

Andrzej Karkoszka był osobą o bogatej drodze zawodowej i działalności publicznej. Przez pewien czas działał w Związku Młodzieży Socjalistycznej, gdzie pełnił rolę szefa lokalnej komórki uczelnianej. Następnie związał się z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą (PZPR), obejmując stanowisko członka egzekutywy partyjnej w miejscu pracy.

Był absolwentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a także zdobył wiedzę w zakresie dziennikarstwa, kształcąc się na studiach podyplomowych na Uniwersytecie Warszawskim. W 1977 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy dotyczącej analizy umów rozbrojeniowych pomiędzy USA a ZSRR, którą obronił w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych, w którym to instytucie później pracował jako adiunkt w latach 1969-1990.

W ciągu swojej kariery zaangażował się również w różne grupy dotyczące rozbrojenia oraz stref bezatomowych, ściśle współpracując z sekretarzem generalnym ONZ i organizacją UNIDIR. Jako pracownik Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem zdobył uznanie w międzynarodowych kręgach analitycznych.

W latach 1990-1991 pełnił funkcję doradcy ds. polityki zagranicznej w Kancelarii Prezydenta, a później doradzał również wiceministrowi obrony. Od 1993 do 1995 roku kierował departamentami zajmującymi się bezpieczeństwem międzynarodowym oraz studiami strategicznymi w Ministerstwie Obrony Narodowej. W 1994 roku był kandydatem na szefa resortu, jednak jego nominacja została zablokowana przez Lecha Wałęsę.

Pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej od 12 czerwca 1995 do 17 listopada 1997. Jego zaangażowanie obejmowało także rolę wiceprzewodniczącego zespołu negocjującego akcesję Polski do NATO oraz włączenie się w grupy resortowe.

Później, w swojej karierze, Karkoszka działał jako dyrektor badań w Genewskim Centrum Demokratycznej Kontroli Sił Zbrojnych, a także był liderem strategicznej grupy sterującej w Dowództwie Sił Specjalnych NATO (NSHQ). Swoje doświadczenie przekładał również na działalność w radach naukowych RAND Corporation oraz Akademii Obrony NATO, w której pełnił rolę profesora. Wśród jego osiągnięć można znaleźć również prace w Akademii Obrony Narodowej oraz Wyższej Szkole Zarządzania Personelem.

Równocześnie z działalnością akademicką, Karkoszka zajmował się sprawami biznesowymi, pracując w PricewaterhouseCoopers, a także jako dyrektor ds. rozwoju rynku w PZL-Świdnik, oraz jako konsultant w przedsiębiorstwach zbrojeniowych.

Według doniesień prasowych, w 1973 roku został zarejestrowany jako tajny współpracownik służb specjalnych, posługując się pseudonimami „Eta”, „Karaś” oraz „Markowski”. Jego działalność w tym zakresie miała spowodować umieszczenie go na tzw. czarnej liście NATO.

W 2015 roku Andrzej Karkoszka otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi potwierdzenie jego zaangażowania i zasług w służbie państwowej.

Przypisy

  1. a b c Dorota Kania, Katarzyna Pawlak: Strateg prezydenta był na czarnej liście NATO. Wirtualna Polska, 29.01.2013 r. [dostęp 26.04.2020 r.]
  2. Polak szefem kolegium mędrców w NATO. interia.pl, 21.12.2009 r. [dostęp 27.04.2020 r.]
  3. Wykaz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. [dostęp 23.04.2020 r.]
  4. Dr Andrzej Karkoszka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 26.04.2020 r.]
  5. a b c Andrzej Karkoszka. securitydirect.pl. [dostęp 26.04.2020 r.]
  6. M.P. z 2015 r. poz. 959

Oceń: Andrzej Karkoszka

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:6