Grzegorz Timofiejew

---

Zarys biograficzny

Grzegorz Timofiejew, absolwent filologii polskiej oraz rosyjskiej na Uniwersytecie Warszawskim, związał swoje życie z rodzinną Łodzią. Był współzałożycielem grupy literackiej Meteor w 1928 roku, a także redaktorem kilku istotnych publikacji, takich jak „Prądy” (w latach 1930-1931) i „Wymiary” (w latach 1938-1939), a także konspiracyjnego „Biuletynu Kujawskiego”. W okresie międzywojennym stał się celem ataków ze strony prasy narodowej oraz tej związanej z OZN.

Podczas II wojny światowej Timofiejew aktywnie uczestniczył w kulturalnym podziemiu, a w latach 1942-1945 był więziony w hitlerowskich obozach koncentracyjnych, w tym m.in. w Auschwitz oraz Gusen I. Po zakończeniu wojny pełnił funkcję redaktora w „Łodzi Literackiej” oraz kierownika teatru Osa w Łodzi.

Ostatecznie spoczął na cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi, w kwaterze VII, w rzędzie 8, w grobie numer 23.

Twórczość

Grzegorz Timofiejew zadebiutował w 1930 roku zbiorowym tomikiem wierszy zatytułowanym Nie ma mnie w domu. W swojej twórczości jako autor nie ograniczył się jedynie do poezji, ale również stworzył pamiętniki, między innymi Miłość nie zna zmęczenia z 1959 roku oraz Człowiek jest nagi z 1960 roku.

Jego wiersze noszą ślady wpływów poetyckiego ruchu Skamander oraz rosyjskich imażynistów, co sprawia, że jego twórczość jest bogata w różnorodne inspiracje literackie.

W 1961 roku został uhonorowany nagrodą literacką w Łodzi, co stanowiło niemałe osiągnięcie w jego karierze pisarskiej.

Ważniejsze prace

• 1930: Nie ma mnie w domu (zbiór wierszy),
• 1935: Inny horyzont,
• 1946: Wysoki płomień. Wiersze z konspiracji i obozu,
• 1954: W stronę jutra,
• 1957: Wiersze dla dzieci,
• 1958: Gorycz wierzbiny,
• 1959: Miłość nie zna zmęczenia (wspomnienia),
• 1960: Człowiek jest nagi (wspomnienia),
• 1961: Wiersze wybrane,
• 1964: Trudna wolność (wyd. pośmiertne).

---

Oceń: Grzegorz Timofiejew

---