Józef Jaszuński

---

Życiorys

Józef Jaszuński był wybitnym architektem, który zdobył dyplom na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej w 1930 roku. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, rozpoczął pracę w instytucji znanej jako „Miastoprojekty-Północ”. W 1958 roku objął stanowisko architekta warszawskiej dzielnicy Praga-Północ, w której miał znaczący wpływ na rozwój architektoniczny.

Jaszuński był również aktywnym członkiem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Należał do tej organizacji od 1933 roku. W latach 1949-1950 pełnił funkcję sekretarza, a następnie w latach 1951-1953 był członkiem zarządu oddziału. Przez kolejny okres, od 1954 do 1957 roku, sprawował ważną rolę jako wiceprezes SARP.

Oprócz kariery architektonicznej, Jaszuński pasjonował się malarstwem, specjalizując się w akwarelach. Był członkiem koła artystycznego „Plener”, gdzie rozwijał swoje umiejętności plastyczne. Jego wkład w sztukę i architekturę pozostaje nieoceniony.

Po zakończeniu jego życia, został pochowany na Komunalnym Cmentarzu Północnym, gdzie jego grób znajduje się w kwaterze E-VI-1, rzędzie 5, grobie 6.

Dorobek architektoniczny

Józef Jaszuński był uznawanym architektem, który zrealizował liczne projekty związane z budynkami użyteczności publicznej. Spośród jego dzieł wyróżnia się Mennica Polska, usytuowana przy ulicy Icchoka Pereca 21 w Warszawie, zaprojektowana w stylu historyzmu modernistycznego, niestety zburzona w 2014 roku.

Jaszuński brał również aktywny udział w licznych konkursach architektonicznych, co świadczy o jego kreatywności i umiejętności adaptacji do zmieniających się trendów. Należy do nich m.in.:

• koncepcja osiedla Bródno, gdzie zdobył II miejsce, współpracując z Adamem Jarzębskim, Józefem Sędrowiczem, Anną Zarębską oraz Tadeuszem Matuszewskim w 1961 roku,
• koncepcja zagospodarowania przestrzennego zachodniej części Osi Saskiej, za którą otrzymał wyróżnienie II stopnia w tym samym roku.

---

Oceń: Józef Jaszuński

---