Włodzimierz Wander


Włodzimierz Wander, znany z wielu utworów muzycznych, zyskał uznanie jako polski saksofonista, kompozytor oraz wokalista. Jego twórczość miała znaczący wpływ na rozwój muzyki rock and rollowej w Polsce, a sam artysta stał się jednym z jej najważniejszych prekursorów. Urodził się 19 kwietnia 1939 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył 29 listopada 2020 roku w Chicago.

Warto również wspomnieć, że Włodzimierz Wander był bratankiem Bogumiły Wander, byłej spikerki telewizyjnej, co dodatkowo podkreśla jego artystyczne korzenie oraz wpływy w polskim środowisku muzycznym.

Życiorys

Włodzimierz Wander, jako młody człowiek, rozpoczynał edukację muzyczną, ucząc się zarówno gry na skrzypcach, jak i na fortepianie. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Łodzi, gdzie specjalizował się w grze na klarnetach. Jego kariera rozpoczęła się w 1959 roku, gdy debiutował w zespołach dixielandowych, a na szczególną uwagę zasługuje występ z grupą Tiger Rag podczas krakowskich Juwenaliów.

Następnie Włodzimierz Wander grał w łódzkiej formacji Modern Jazz Swing, gdzie miał okazję zetknąć się z Andrzejem Nebeskim. W latach 1962–1965 współpracował z zespołem Niebiesko-Czarni, co było istotnym krokiem w jego karierze. W 1965 roku, wspólnie z byłymi członkami formacji – Zbigniewem Bernolakiem i A. Nebeskim oraz kolegami z Czerwono Czarnych – Piotrem Puławskim i Wiesławem Bernolakiem, założył zespół Polanie. Grupa zyskała popularność, dokonując nagrań radiowych oraz płytowych.

W listopadzie tego samego roku zespół wyruszył na dwutygodniowe tournée, w trakcie którego występował u boku The Animals. Grupa koncertowała w Niemczech, Danii, a także wielokrotnie w ZSRR. Niestety, Polanie rozwiązali się w marcu 1968 roku po zakończeniu jednej z tras koncertowych. W wrześniu 1968 roku Wander i Nebeski, próbując wznowić karierę, wystąpili jako Nowi Polanie, lecz ich nowy projekt nie zyskał dużego zainteresowania i zakończył działalność pod koniec roku.

Punktem zwrotnym w jego karierze był czerwiec 1969 roku, kiedy to z byłą wokalistką Daną Lerską założył zespół Wanderpol. Pierwsze wcielenie grupy przestało istnieć w 1971 roku, ale po reaktywacji w 1972 roku, skład muzyków zmieniał się wielokrotnie, a zespół koncertował w ZSRR (biorąc udział w składankach estradowych takich jak „50 lat polskiej piosenki” oraz „Dziękuję serce”), w NRD, a także w amerykańskich ośrodkach polonijnych (w Chicago i Los Angeles).

W sierpniu 1974 roku zespół Wanderpol wziął udział w wydarzeniu „Ten stary dobry rock and roll” w ramach festiwalu sopockiego. W styczniu 1977 roku Włodzimierz Wander postanowił opuścić Polskę. W lutym 1981 roku zespół wziął udział w koncercie charytatywnym w klubie Milford, gdzie wystąpił obok Krzysztofa Klenczona oraz Krystof Bandu Krzysztofa Krawczyka.

W latach 1984–2003 Wander prowadził klub polonijny „Cardinal” w Chicago, który stał się miejscem występów wielu ważnych gwiazd polskiej estrady, w tym Karin Stanek, Krystyny Prońko, Czesława Niemena, Bogusława Meca, Stana Borysa, Piotra Fronczewskiego, Waldemara Koconia, a także amerykańskich wykonawców, takich jak Holly Maxwell, Paul Bolger, Boba Georges oraz Tad Zeppelin. Wander występował tam również z własnym zespołem o nazwie Wanderband.

Włodzimierz Wander odwiedzał Polskę wielokrotnie, uczestnicząc w wydarzeniach takich jak „To tylko rock and roll – Trzy dekady rocka” (1991) oraz w Koncercie dla Ady (1992). Angażował się także w koncerty Polan w latach 1996 oraz 2009. Z przykrością informujemy, że zmarł 29 listopada 2020 roku w Chicago.

Przypisy

  1. Nie żyje wybitny muzyk Włodzimierz Wander. Brat Bogumiły Wander miał 81 lat. fakt.pl, 30.11.2020 r.
  2. Tomasz Dziubiński: Oficjalna strona Tomasza Dziubińskiego – 1970–1979. [dostęp 15.02.2016 r.]
  3. Polanie i Początki Bluesa w Polsce. Salon24.pl, 08.02.2009 r. [dostęp 14.02.2016 r.]
  4. Bogumiła Wander i jej miłosny sekret. Podkochiwała się w.... kobieta.onet.pl. [dostęp 15.02.2016 r.]
  5. Danuta Peszyńska: Nawet w Polsce nie było takiego klubu– rozmowa z Januszem Chorabikiem i Andrzejem Dylewskim, autorami DVD „Cardinal Club: Scena polskiej muzyki w Chicago”. 03.10.2006 r. [dostęp 14.02.2016 r.]
  6. MarekM. Gaszyński MarekM., Mocne Uderzenie – Niebiesko-Czarni, Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2008 r.
  7. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński Encyklopedia polskiego rocka, Wydawnictwo IN ROCK, Konin 1996, s. 336.
  8. a b c Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock 'n' roll 1959–1973. Kraków: Rock Serwis, 1995 r.
  9. Motława Beat. gdańsk.pl. [dostęp 15.02.2016 r.]

Oceń: Włodzimierz Wander

Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:15