Henryk Józef Różański, który od 20 listopada 1913 roku był związany z Łodzią, to postać, której życie i działalność miały znaczący wpływ na polską scenę polityczną XX wieku. Urodził się w rodzinie o nazwisku Rozental, a jego kariera była ściśle związana z systemem komunistycznym, który kształtował powojenną Polskę.
Różański zyskał uznanie jako działacz partyjny i państwowy, pełniąc wiele istotnych funkcji w administracji. W 1945 roku objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu, a później, w latach 1947–1949, pracował jako minister w tymże ministerstwie oraz w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Jego wpływ na kształtowanie polityki przemysłowej w Polsce był widoczny szczególnie w latach 1945–1947, gdy zasiadał na stanowisku wiceprezesa Centralnego Urzędu Planowania.
Henryk Różański zmarł 26 września 1989 roku, pozostawiając po sobie bogatą historię działań, które odzwierciedlają złożoność polskiej polityki tego okresu.
Życiorys
Henryk Różański był synem Eliasza i Wiery. Jego zaangażowanie polityczne rozpoczęło się w 1944 roku, kiedy to wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, która w 1948 roku została przekształcona w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Już na początku swojej kariery, w 1944 roku, objął stanowisko dyrektora biura w Polskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego.
W latach 1945-1946 pełnił istotne funkcje w rządzie, w tym od stycznia do maja 1945 roku był dyrektorem biura Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, a od września do listopada 1945 dyrektorem Biura Ekonomicznego Prezydium Rady Ministrów. Od 15 maja do 8 września 1945 sprawował rolę podsekretarza stanu w Ministerstwie Przemysłu, a następnie, aż do marca 1947, był wiceprezesem Centralnego Urzędu Planowania.
W 1946 roku był również dyrektorem Komisji Kontroli i Nadzoru, odpowiedzialnym za plan produkcji towarów przemysłowych dla wsi. Jego kariera w Ministerstwie Przemysłu i Handlu była kontynuowana, kiedy od 27 marca 1947 do 9 stycznia 1949 roku ponownie objął stanowisko podsekretarza stanu. Po wojnie, Różański zajmował się także współpracą międzynarodową, będąc zastępcą sekretarza rady w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej od 1949 do 1950 lub 1954, a później wiceprzewodniczącym Komitetu Współpracy Naukowo-Technicznej z Zagranicą przy Radzie Ministrów.
W latach 1962–1968 Różański pełnił rolę zastępcy stałego przedstawiciela Polski w RWPG, co podkreśla jego zaangażowanie w międzynarodowe sprawy gospodarcze. Jest autorem książki Spojrzenie na RWPG: wspomnienia, dokumenty, refleksje 1949–1988, wydanej w 1990 roku oraz Śladem wspomnień i dokumentów (1943-1948), która ukazała się w 1987 roku. W jego biogramie można znaleźć informację, że ukończył Wydział Mechaniczny Państwowej Szkoły Włókienniczej w Łodzi, brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku jako podporucznik oraz w bitwie pod Lenino w 1943 roku, gdzie został ciężko ranny.
Henryk Różański spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Henryk Kanicki | Paweł Jankiewicz | Léon Goldberg | Alicja Kaczorowska | Mieczysław Tomala | Fajwel Berliner | Mieczysław Zdziechowski | Andrzej Oborzyński | Antoni Wołowski | Dariusz Jadowski | Mirosław Zieliński | Alfred Müller | Szmul Milman | Stanisław Mertens | Józef Litauer | Piotr Piętak | Aleksandra Wiśniewska | Zdzisław Pachowski | Katarzyna Sztop-Rutkowska | Urszula PłażewskaOceń: Henryk Różański