Mieczysław Zdziechowski

---

Życiorys

Mieczysław Zdziechowski, przedstawiciel rodziny robotniczej, przyszedł na świat w dzielnicy Bałuty. Był synem Kacpra Zdziechowskiego oraz Julianny z Wydrzyńskich. Z powodu trudnych warunków materialnych zakończył swoją edukację na szkole powszechnej, a w wieku 12 lat rozpoczął pracę zawodową. Swoją karierę zawodową rozpoczął jako pracownik w ogrodnictwie A. Stellera, a następnie przez kilka lat, od 1919 do 1925 roku, był zatrudniony w zakładzie kowalskim braci Merdalskich oraz J. Kulpińskiego. Kolejne lata, od 1925 do 1935, poświęcił pracy w przemyśle włókienniczym.

W 1926 roku dołączył do Związku Młodzieży Komunistycznej, gdzie nawiązał bliską przyjaźń z Towią Ajzenem, co miało duży wpływ na jego późniejsze decyzje polityczne. Rok później, w 1927, stał się członkiem klasowego Związku Zawodowego Robotników i Robotnic Przemysłu Wstążkowego oraz Pokrewnych Gałęzi Przemysłu, zwłaszcza w sekcji jedwabników. W 1931 roku związał się z Polską Partią Socjalistyczną – Lewicą, a od 1932 roku aktywnie działał w szeregach łódzkich Związków Zawodowych Pracowników Przemysłu Włókienniczego „Jedwabników”, gdzie pełnił rolę sekretarza oraz przewodniczącego zarządu.

W 1936 roku Zdziechowski został radnym Rady Miejskiej w Łodzi, a w tym samym roku wstąpił do Komunistycznej Partii Polski. Niestety, jego działalność polityczna doprowadziła do aresztowania, a wkrótce trafił do więzienia. Uwolniony po wybuchu II wojny światowej, wziął udział w obronie Warszawy w 1939 roku w ramach Robotniczych Batalionów Obrony, gdzie odniósł rany.

Po tych wydarzeniach udał się na zajęte przez Związek Radziecki Kresy Wschodnie. Kiedy wojska niemieckie zajęły te tereny, Zdziechowski pełnił funkcję łącznika dla oddziałów partyzanckich. W 1944 roku osiedlił się w Generalnym Gubernatorstwie, gdzie przystąpił do Armii Ludowej oraz Polskiej Partii Robotniczej. Wkrótce został wybrany na członka Wojewódzkiej Rady Narodowej województwa łódzkiego.

W styczniu 1945 roku objął przewodnictwo w Okręgowej Radzie Tymczasowej Komisji Centralnej Związków Zawodowych w Łodzi. W marcu tego samego roku stał się członkiem Komitetu Centralnego organizacji, a następnie dołączył do Wydziału Wykonawczego Komitetu Centralnego. Dnia 2 stycznia 1946 roku zaproponowano mu członkostwo w Krajowej Radzie Narodowej, jednak został odwołany 20 września tego samego roku na wniosek tej samej organizacji. W skład jego obowiązków wchodziła praca w Komisji Komunikacyjnej KRN.

Rok 1948 przyniósł mu stanowisko kierownika oddziału w Państwowych Zakładach Przemysłu Bawełnianego nr 2 w Dzierżoniowie, a później jako instruktor Wydziału Organizacyjnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR we Wrocławiu. W latach 1949-1950 sprawował funkcję sekretarza Ordynacyjno-Różnych Związków Zawodowych we Wrocławiu. W 1950 roku objął stanowisko zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego w Centralnej Radzie Związków Zawodowych w Warszawie, a następnie został naczelnikiem w Centralnym Związku Spółdzielczości Pracy.

Z powodu problemu z alkoholizmem, mimo licznych krytycznych sankcji ze strony organizacji, w których się znajdował, Zdziechowski nie zmienił swojego stylu życia, co doprowadziło do pozbawienia go legitymacji partyjnej. Tragicznie zmarł, a jego ostatni spoczynek znajduje się na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi, w kwaterze XXXIV, rządzie 6 oraz w grobie 1.

---

Oceń: Mieczysław Zdziechowski

---