Izrael Frydberg

---

Życiorys

Izrael Frydberg przyszedł na świat w rodzinie żydowskiej o drobnomieszczańskim statusie, gdzie jego ojcem był Abraham. Po ukończeniu trzech klas gimnazjum podjął pracę w warsztacie ślusarskim, a następnie w fabryce wyrobów trykotarskich. W 1921 roku rozpoczął udzielanie prywatnych lekcji, co stanowiło istotny krok w jego karierze zawodowej.

W tym samego roku dołączył do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP). Niestety, już 12 maja 1923 roku został aresztowany pod zarzutem uczestnictwa w kampanii przedwyborczej do Rady Miejskiej w Łodzi. Kariera Frydberga nieuchronnie prowadziła go w kierunku konfliktu z władzą, a 15 kwietnia 1924 roku skazano go na dwa lata więzienia, przy czym zaliczono mu czas aresztu śledczego. Odbywał karę w takich miejscach, jak Łódź, Sieradz oraz Wronki.

Po zwolnieniu w maju 1925 roku, Izrael został członkiem Komitetu Dzielnicowego (KD) KPP Łódź-Górna, a później Komitetu Okręgowego (KO) KPP w Łodzi, gdzie był odpowiedzialny za technikę partyjną. Jednakże jego zaangażowanie w działalność partyjną znów doprowadziło do aresztowania go 26 października 1925 roku. W dniu 2 czerwca 1926 roku, po raz kolejny, otrzymał wyrok czterech lat więzienia, które odbywał w tych samych zakładach karnych, co wcześniej. Ostatecznie wyszedł na wolność po amnestii w lipcu 1928 roku i wrócił do pracy w fabryce włókienniczej.

Izrael był również członkiem KD KPP Bałuty. W czasach walk frakcyjnych w KPP opowiadał się za ultra-lewicową mniejszością. Od stycznia 1929 roku pełnił funkcję w egzekutywie KO Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK). Jego nieustanna działalność polityczna znów doprowadziła go do aresztowania 15 kwietnia 1929 roku, a 25 września tego samego roku skazano go na pięć lat więzienia. To karne odosobnienie miało miejsce w Łodzi, Łęczycy oraz Wiśniczu, a we wrześniu 1932 roku Frydberg został zwolniony na urlop zdrowotny.

W styczniu 1933 roku, na zlecenie władz KPP, opuścił Polskę i wyjechał do Moskwy, gdzie do września 1936 roku studiował na wydziale historii partii w KUMNZ. Gdy wracał do kraju 16 października 1936 roku, został aresztowany w Wilejce za nielegalne przekroczenie granicy, a wyrok skazujący na osiem miesięcy otrzymał w Krzywiczach. Odbywał karę w Wilejce, Wilnie oraz Grodnie, aż wreszcie 17 stycznia 1939 roku został zwolniony i podjął pracę jako księgowy w biurze w Łodzi.

Jeszcze w październiku 1939 roku przeniósł się do Białegostoku, a później do Lwowa, gdzie również pełnił funkcję księgowego. W czerwcu 1940 roku został zesłany na Ural, jednak wrócił we wrześniu 1941 roku. Od listopada 1941 do lipca 1942 roku pracował w Leninabadzie. W 1943 roku związał się z działaniami Związku Patriotów Polskich (ZPP), a od stycznia 1944 roku był księgowym w Polskim Domu Inwalidów.

Izrael Frydberg wrócił do kraju w lipcu 1945 roku, obejmując stanowisko kierownika Wydziału Propagandy Komitetu Warszawskiego Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Od stycznia 1946 roku pracował jako referent, a od sierpnia 1949 roku na stanowisku kierownika Referatu Filmowego. W kwietniu 1951 roku awansował na naczelnik Wydziału Kadr Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Ponadto, był sekretarzem koła PPR, a później PZPR przy GUKPPiW. W latach 1949-1951 pełnił funkcję zastępcy członka KD PZPR w Warszawie-Śródmieściu.

W latach 1951-1955 był pracownikiem Zjednoczenia Budownictwa Przemysłowego „Metrobudowa”, gdzie pełnił rolę zastępcy kierownika. Jego zasługi zostały docenione, a Frydberg odznaczony został m.in. Orderem Sztandaru Pracy II klasy.

---

Oceń: Izrael Frydberg

---