Artur Szewczyk

---

Życiorys

Artur Szewczyk był wybitnym działaczem społecznym i politycznym, który swoją karierę rozpoczął jako urzędnik w Zarządzie Miejskim w Łodzi w 1929 roku. W tym okresie zaangażował się aktywnie w działania na rzecz lokatorów oraz sublokatorów, co zaowocowało jego członkostwem w łódzkim oddziale Związku Lokatorów.

W latach 1927–1932 Szewczyk zasiadał we władzach organizacji OM TUR, a w 1932 roku został członkiem Komitetu Centralnego tejże organizacji. Odgrywał również znaczącą rolę w Polskiej Partii Socjalistycznej, gdzie od 1933 pełnił funkcję sekretarza, a następnie wiceprzewodniczącego w 1936 roku. Jego kariera polityczna nabrała tempa, gdy w 1937 roku objął stanowisko przewodniczącego Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS w Łodzi.

W latach 1934–1939 Artur Szewczyk był członkiem Rady Naczelnej PPS, a od 1938 do 1939 roku piastował urząd wiceprezydenta Łodzi. Jego życie zawodowe i polityczne zostało przerwane wybuchem II wojny światowej, kiedy to w latach 1939–1941 stał się więźniem obozów sowieckich.

Po wojnie, w 1942 roku, został delegatem Delegatury Ambasady RP w Czelabińsku po otrzymaniu amnestii. Niestety jego działalność polityczna doprowadziła do aresztowania i skazania na karę śmierci. W 1943 roku deportowano go z ZSRR, a po wojnie osiedlił się w Londynie.

Na emigracji kontynuował swoją pracę w Związku Robotników i Rzemieślników w Wielkiej Brytanii oraz aktywnie działał w Polskiej Partii Socjalistycznej. Był bliskim współpracownikiem Zygmunta Zaremby. W latach 1948–1952 pełnił funkcję sekretarza Rady Partyjnej PPS, a od 1952 do 1959 roku był członkiem Centralnego Komitetu Zagranicznego PPS, aż w końcu, w 1961 roku, został przewodniczącym CKZ PPS. Jego wpływ na rozwój partii był znaczący, co potwierdza jego przewodnictwo w Radzie Centralnej PPS w latach 1968–1973.

---

Oceń: Artur Szewczyk

---