Jerzy Rachwalski, urodzony w 1915 roku w Łodzi, a zmarły w 1993 roku w tym samym mieście, to postać o istotnym znaczeniu w polskiej ekonomii. Jako ekonomista, wyróżniał się w szczególności swoją wiedzą na temat ekonomiki oraz organizacji przemysłu.
Rachwalski był profesorem na Politechnice Łódzkiej, gdzie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi pokoleniami studentów, kształtując przyszłość wielu ludzi w dziedzinie gospodarki. Jego prace wniosły znaczący wkład w rozwój nauk ekonomicznych w Polsce.
Warto zaznaczyć, że Politechnika Łódzka jest instytucją, która nie tylko łączy tradycję z nowoczesnością, ale także przyciąga wybitnych specjalistów, takich jak Rachwalski.
Życiorys
W latach 1933–1936 Jerzy Rachwalski studiował w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W roku 1949 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, a następnie w 1954 tytuł docenta. W 1964 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, co stanowiło istotny krok w jego karierze akademickiej, a w roku 1971 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.
Rachwalski pełnił różne ważne funkcje na Wyższej Szkole Ekonomicznej w Łodzi, gdzie w latach 1950–1952 był dziekanem Wydziału Przemysłu. Jego kariera obejmowała również lata 1953–1954 oraz 1958–1959, kiedy to piastował stanowisko prorektora. W latach 1954–1956 sprawował urząd rektora tej uczelni. Rachwalski rozpoczął pracę na Wydziale Włókienniczym PŁ w 1959 roku, gdzie pełnił funkcję kierownika.
W latach 1970–1976 był odpowiedzialny za kierowanie Instytutem Ekonomiki i Organizacji Produkcji, a w okresie 1976–1982 za organizację działań Zespołu Organizacji i Zarządzania Przemysłem Włókienniczym. Rachwalski znacząco przyczynił się do rozwoju nauki i dydaktyki w dziedzinie ekonomiki oraz organizacji przedsiębiorstw, w szczególności w kontekście przemysłu włókienniczego i chemicznego, w latach 1959–1976.
Wśród jego kluczowych publikacji znalazły się prace dotyczące ekonomiki oraz organizacji przedsiębiorstw włókienniczych, zarządzania oraz rachunku gospodarczego w przemyśle. Rachwalski był również mentorem dla 22 doktorów, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój młodych naukowców.
Rachwalski aktywnie angażował się w różne organizacje i instytucje. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Włókiennictwa w latach 1960–1985, a także przewodniczącym Rady Naukowej Ośrodka Ekonomiki, Normowania Pracy i Organizacji Przemysłu Lekkiego w Łodzi w latach 1969-1989. W latach 1972–1973 oraz 1980 roku pełnił rolę eksperta ONZ, a także konsultanta w Algierze. Rachwalski był również wiceprezesem (1963–1967) oraz prezesem (1975–1980) Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (PTE). Jego profesjonalne zaangażowanie obejmowało również członkostwo w takich organizacjach, jak NOT, SWP oraz American Association for the Advancement of Science.
Za swoje zasługi został odznaczony wieloma nagrodami, w tym Krzyżem Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W uznaniu jego pracy edukacyjnej przyznano mu tytuł „Zasłużonego Nauczyciela PRL” oraz Nagrodę Naukową Miasta Łodzi.
Przypisy
- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa, 1989 r., str. 1072.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jadwiga Kucharska | Piotr Jaroszyński | Dorota Filipczak | Jan Wroniszewski | Jerzy Łukaszewicz (chemik) | Stefan Rozental | Wojciech Brojer | Paweł Spodenkiewicz | Tadeusz Srogosz | Karol Marek Klimczak | Tomasz Wojciech Majewski | Piotr Bałczewski | Maria Szkudlarek | Michał Wojciechowski (teolog) | Adam Manijak | Zdzisław Pawlak | Lech Banachowski | Michał Tadeusiewicz | Andrzej Granas | Wiesław ŻelazkoOceń: Jerzy Rachwalski