Józef Olszewski

Polityka i administracja

Józef Olszewski, ur. 3 stycznia 1916 roku w Łodzi, był wybitnym politykiem w historii Polski, który zyskał znaczenie jako członek komunistycznej partii. Przez wiele lat aktywnie uczestniczył w życiu publicznym, a jego kariera polityczna była związana z wieloma istotnymi wydarzeniami tego okresu.

Pełnił funkcję ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Czechosłowacji, gdzie reprezentował kraj na arenie międzynarodowej. Jego działalność w tym charakterze miała duże znaczenie dla relacji polsko-czechosłowackich w czasie zimnej wojny.

Olszewski był również posłem na Sejm PRL w trzech kadencjach – I, II i III, co świadczy o jego długoterminowej obecności i wpływie na polską politykę. Jego życie i działalność odzwierciedlają prowadzoną w tamtych czasach politykę oraz zmienne losy Polski w XX wieku.

Zmarł 9 stycznia 2002 roku, pozostawiając po sobie ślad w historii kraju.

Życiorys

Józef Olszewski był osobą o zróżnicowanym i bogatym życiorysie, posiadający wykształcenie średnie. W młodości przynależał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski. W czasie II wojny światowej przebywał na obszarze Związku Radzieckiego, gdzie aktywnie uczestniczył jako działacz Związku Patriotów Polskich.

W jego karierze politycznej istotne miejsca zajmowały partie komunistyczne; był członkiem Komunistycznej Partii Polski, a następnie Polskiej Partii Robotniczej oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Olszewski jest uważany za „puławianina” i brał udział w rywalizacji o wpływy w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych. Od 1948 do 1968 roku był członkiem Komitetu Centralnego PZPR, a w lat, 1957–1964, pełnił funkcję kierownika Wydziału Ekonomicznego KC PZPR. Przedtem, w latach 1950–1957, sprawował funkcję I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach.

Kolejnym ważnym etapem w jego życiu było ambasadorowanie RP w Czechosłowacji w okresie od 9 marca 1948 do 7 marca 1949. Był także posłem na Sejm PRL w trzech kadencjach (I, II i III) od 1952 do 1965 roku, a przez dwie kadencje pełnił rolę zastępcy przewodniczącego Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa. W latach 1964–1968, był z kolei zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów.

W życiu osobistym Olszewski był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Natalia, z którą miał dwie córki: Zofię i Annę. Po śmierci Natalii w 1983 roku, wziął ślub z Celiną. Po długiej i ciężkiej chorobie zmarł 9 stycznia 2002 roku. Pogrzeb odbył się 18 stycznia tego samego roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A15-4-19).

Ordery i odznaczenia

Józef Olszewski, w ciągu swojego życia, zdobył wiele prestiżowych nagród oraz odznaczeń, które potwierdzają jego wyjątkowe osiągnięcia i zasługi na różnych polach. Poniżej znajduje się lista wyróżnień, które otrzymał:

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1964),
  • Medal im. Ludwika Waryńskiego (1986),
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Republikańskiego Orderu Zasługi (Węgry, 1948),
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Danebroga (Dania, 1947),
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja, 1947),
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Cywilnej (Bułgaria, 1946),
  • Order Zasługi dla Ludu ze Złotą Gwiazdą (Jugosławia, 1946).

Przypisy

  1. „Życie Partii”, styczeń-marzec 1987, s. 20.
  2. Wyszukiwarka grobów w Warszawie.
  3. Odznaczenia dla pracowników partyjnych, „Trybuna Robotnicza”, nr 171, 21.07.1964 r., s. 5.
  4. Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.
  5. Kongelig Dansk Hof- og Statskalender. Kopenhaga 1947, s. 30.
  6. M.P. z 1947 r. nr 68, poz. 465.
  7. Bułgarski order zasługi za współpracę polsko-bułgarską, „Trybuna Robotnicza”, nr 350, 20.12.1946 r., s. 2.
  8. Podpisanie umowy o przyjaźni i wzajemnej pomocy pomiędzy Polską a Jugosławią, „Trybuna Robotnicza”, nr 77, 19.03.1946 r., s. 1.
  9. Wysokie odznaczenia dla osobistości polskich i węgierskich, „Dziennik Zachodni”, nr 32, 1–2.02.1948 r., s. 1.

Oceń: Józef Olszewski

★★★★★
Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:16