Józef Śreniowski, urodzony 5 lutego 1947 roku w Łodzi, to postać, która odegrała istotną rolę w walce o prawa człowieka i demokrację podczas trudnych lat PRL. Jako aktywny działacz opozycji demokratycznej, jego zaangażowanie w ruchy społeczne miało na celu wsparcie obywateli w dążeniu do wolności i praw obywatelskich.
Wśród jego osiągnięć znajduje się członkostwo w Komitecie Obrony Robotników, gdzie z niezłomnością bronił praw pracowników i postulatów reformatorskich. Co więcej, był członkiem założycielskim Krajowego Samorządu Społecznego „KOR”, organizacji, która miała kluczowe znaczenie w mobilizowaniu polskiego społeczeństwa do działania na rzecz zmian.
Poza jego działalnością polityczną, Śreniowski był także znany jako społecznik i analityk, który miał zdolność do zrozumienia i interpretacji ówczesnych wydarzeń, co przyczyniło się do lepszego zrozumienia sytuacji w kraju.
Życiorys
Józef Śreniowski to postać o dużym znaczeniu w historii Polski, będący synem Stanisława Śreniowskiego (1912-1957), znanego historyka prawa oraz profesora Uniwersytetu Łódzkiego. Jego matka, Krystyna Śreniowska, również była profesorem na tej samej uczelni, skupiając się na historii.
Z wykształcenia był socjologiem i etnografem, jednak jego życie zawodowe nie szło bez przeszkód. Został usunięty ze studiów za organizowanie protestu studenckiego na Uniwersytecie Łódzkim w Marcu ’68, co zapoczątkowało jego aktywność w ruchu opozycyjnym.
W listopadzie 1976 roku dołączył do Komitetu Obrony Robotników, współpracując z takimi osobami jak Bogdan Borusewicz. Był jednym z trzydziestu ośmiu członków KOR, a także współzałożycielem Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Ponadto, zajmował się redagowaniem wydania Robotnika, które pojawiało się poza cenzurą w latach 1977-1981, współpracując przy tym z Henrykiem Wujcem. W 1979 roku we współpracy z Janem Lityńskim przyczynił się do publikacji Karty Praw Robotniczych.
Rok 1979 był również czasem, kiedy zainicjował w Łodzi dialog między różnymi odłamami opozycji, w tym KPN oraz pismem Puls, wspólnie organizując akcje mające na celu wsparcie osób represjonowanych.
W obliczu wprowadzenia stanu wojennego, Józef Śreniowski został internowany. Udało mu się jednak uciec z więzienia w Łowiczu, przez długie lata pozostając w ukryciu. Ukrywał się przede wszystkim w Krakowie, gdzie zdołał założyć jedną z największych podziemnych drukarni w kraju.
W dniu 22 października 1984 roku został aresztowany, a następnie skazany na dwa lata i cztery miesiące pozbawienia wolności, z czego rzeczywiście odsiedział dwa lata w różnych zakładach karnych, m.in. w Braniewie i Łęczycy. W trakcie swego pobytu w więzieniu prowadził głodówki protestacyjne, m.in. w obronie księdza Sylwestra Zycha (Braniewo) oraz Czesława Bieleckiego (Łęczyca). Dostarczał również informacje z więzień do prasy podziemnej, w tym „Biuletynowi Łódzkiemu”.
Po wyjściu na wolność Józef Śreniowski pracował jako cieśla i rolnik, a w latach 90. zajął się prowadzeniem własnej działalności gospodarczej. W krótkim czasie znalazł się wśród osób bezrobotnych, a obecnie pełni rolę analityka danych. W życiu publicznym jest aktywnym członkiem Stowarzyszenia Wolnego Słowa oraz jednym z założycieli Towarzystwa Gospodarczego Polska-Ukraina, pełniąc także funkcję przewodniczącego sądu koleżeńskiego tegoż towarzystwa.
W dniu 23 września 2006 roku, za swoje zasługi, został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi dowód uznania dla jego działalności na rzecz społeczeństwa oraz walki o wolność i prawa człowieka.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jochanan Kohen | Leon Hertz | Jarosław Stolarczyk | Abraham Lewinsohn | Moszek Helman | Jerzy Lewandowicz | Tadeusz Dietrich | Marian Wadowski | Bolesław Kotkowski | Jerzy Błażejewski | Roman Jasiakiewicz | Zygmunt Krzywański | Kazimierz Janiak (ur. 1959) | Jaromir Sokołowski | Józef Olszewski | Urszula Krupa | Władysław Skwarka | Eli’ezer Liwna | Romuald Miller | Włodzimierz NatorfOceń: Józef Śreniowski