Tadeusz Dietrich

Polityka i administracja

Tadeusz Barnaba Dietrich, urodzony 14 czerwca 1905 roku w Łodzi, był znanym polskim ekonomistą oraz politykiem o komunistycznych poglądach. Jego życie zawodowe obfitowało w ważne osiągnięcia polityczne, które miały istotny wpływ na rozwój kraju.

Był posłem na Sejm Ustawodawczy, a także zasiadał w Sejmie PRL I kadencji. W swoich obowiązkach pełnił funkcję ministra handlu wewnętrznego w latach 1949–1952 oraz ministra finansów od 1952 do 1960 roku.

Dietrich zmarł 28 lipca 1960 roku w Uppsali w Szwecji.

Życiorys

Tadeusz Dietrich był synem Bolesława i Heleny. Rozpoczął swoją edukację na wydziale finansowo-ekonomicznym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Łodzi, a następnie kontynuował studia na wydziale prawno-ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Ukończył doktorat na Uniwersytecie Toruńskim, specjalizując się w naukach prawnych i ekonomicznych.

Od 1925 roku Tadeusz Dietrich pracował w administracji skarbowej, najpierw w Poznaniu, a potem w Łodzi. W latach 1936–1939 był zatrudniony w Ministerstwie Skarbu. W okresie II wojny światowej pracował w przedsiębiorstwach prywatnych, a w 1945 roku dołączył do Izby Skarbowej w Łodzi. W latach 1945–1946 pełnił funkcję dyrektora departamentu podatkowego w Ministerstwie Skarbu, a następnie przez kolejne dwa lata był podsekretarzem stanu.

W 1945 roku wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, a trzy lata później do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1947 roku był członkiem Rady Naczelnej PPS, a po przejęciu władzy przez PZPR w latach 1948–1960 zasiadał w Komitecie Centralnym tej partii. W ramach swojej działalności politycznej był posłem na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji z okręgu Prudnik. W latach 1948–1949 pełnił funkcję prezesa Centralnego Urzędu Planowania, a później do 1952 roku był ministrem handlu wewnętrznego oraz ministrem finansów od 1952 do 1960 roku.

Dietrich był uważany za jednego z członków PPS zbliżonych do tzw. „puławian” i brał udział w wewnętrznych zmaganiach o władzę w PZPR w latach pięćdziesiątych. Poza tym, był stałym członkiem Komitetu Współpracy Gospodarczej i Naukowo-Technicznej z innymi krajami.

W życiu osobistym był żonaty z Marią Reginą z Dzienisiewiczów, która żyła w latach 1902–1999. Zmarł 28 lipca 1960 roku. Po przewiezieniu jego ciała ze Szwecji, pochowano go 1 sierpnia 1960 na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A 27-Tuje-15.

Ordery i odznaczenia

Lista odznaczeń Tadeusza Dietricha przedstawia jego znaczący wkład w działalność na rzecz kraju. Oto szczegółowy przegląd wyróżnień, jakie otrzymał:

  • Order Sztandaru Pracy I klasy (pośmiertnie, 1960),
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1947),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (18 stycznia 1946),
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Order 9 września 1944 II stopnia (Bułgaria, 1948).

Przypisy

  1. a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 05.05.2023 r.]
  2. Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 05.05.2023 r.]
  3. Prudnicki minister, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 19.11.1995 r., s. 13.
  4. Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62.
  5. M.P. z 1947 r. nr 114, poz. 727 „za wybitne zasługi położone w dziedzinie przebudowy systemu podatkowego”.
  6. M.P. z 1946 r. nr 28, poz. 50 „w uznaniu wielkich zasług położonych w dziele zorganizowania przez urzędników Skarbowości polskiej”.
  7. Symbole braterskiej współpracy [w:] „Gazeta Robotnicza”, nr 149, 01.06.1948 r., s. 2.
  8. Zmarł Tadeusz Dietrich. „Nowiny”, Nr 179, 29.07.1960 r., s. 1.
  9. Dziś pogrzeb Tadeusza Dietricha. „Nowiny”, Nr 181, 01.08.1960 r., s. 1.
  10. Pośmiertne odznaczenie Sztandarem Pracy I klasy. „Nowiny”, Nr 181, 01.08.1960 r., s. 1.

Oceń: Tadeusz Dietrich

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:15