Kazimierz Martyn

---

Życiorys

W młodzieńczych latach Kazimierz Martyn kształcił się w łódzkim gimnazjum Starkiewicza, jednakże nie ukończył tej edukacji. Po tym jak Polska odzyskała niepodległość, zaangażował się w struktury Ministerstwa Aprowizacji i Handlu. Równocześnie związał się z działalnością harcerską, a także uczestniczył w III powstaniu śląskim, które miało miejsce w 1921 roku.

Po powrocie do rodzinnej Łodzi Martyn kontynuował aktywność w ruchach młodzieżowych, zakładając Związek Młodzieżowy „Orle”. Jego edukacja w szkole włókienniczej również nie doszła do skutku. W swojej karierze zawodowej przeszedł przez różne etapy pracy, zaczynając od firmy Kreczmara, a następnie Ubezpieczalni Społecznej. W 1927 roku objął stanowisko dekoratora Wydziału Plantacji w Zarządzie Miejskim Łodzi, gdzie pozostawał aż do 1945 roku.

Pod koniec lat 30. związał się z ruchem demokratycznym, stając się członkiem Stronnictwa Demokratycznego (SD). Kiedy Łódź weszła w skład Kraju Warty, kontynuował pracę w magistracie, organizując przy tym nielegalne struktury SD.

Po zakończeniu działań wojennych podjął nową rolę w Wydziale Kwaterunkowym Zarządu, a w 1949 roku został przewodniczącym Dzielnicowej Rady Narodowej Łódź Północ. Od podstaw zajmował się tworzeniem sieci komórek SD w Łodzi oraz jej okręgu. Mimo że kandydował w wyborach do Sejmu Ustawodawczego z listy Bloku Demokratycznego, nie udało mu się zdobyć mandatu, jednak objął miejsce w Sejmie w trakcie kadencji. Po 1952 roku pracował jako starszy inspektor Dzielnicowej Rady Narodowej Łódź Śródmieście, a także w Wydziałach Przemysłu i Handlu oraz Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Dzielnicowej Rady Narodowej Łódź Górna.

Martyn został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Śląskim Krzyżem Powstańczym oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi, co świadczy o jego wieloletniej służbie dla kraju.

---

Oceń: Kazimierz Martyn

---