Włodzimierz Natorf to postać, która znacząco wpisała się w historię polskiego dyplomatycznego świata. Urodził się 12 października 1931 roku w Łodzi, a swoje życie zakończył 19 lipca 2012 roku w Warszawie. Był nie tylko utalentowanym dyplomatą, ale również ambasadorem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Związku Socjalistycznych Republice Sowieckich w latach 1986-1990.
W trakcie swojej kariery Natorf miał również zaszczyt reprezentować Polskę w różnych instytucjach międzynarodowych. Był ambasadorem przy Biurach Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie w latach 1969-1973, a następnie w Nowym Jorku od 1982 do 1984 roku. Jego osiągnięcia i znaczenie w polskim życiu politycznym oraz dyplomatycznym pozostają niekwestionowane.
Życiorys
Włodzimierz Natorf był aktywnym członkiem Związku Młodzieży Polskiej w latach 1949–1950. W tym samym czasie, od 1949 roku, związał się również z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą.
W 1955 roku ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Leningradzkiego i rozpoczął karierę zawodową w Ministerstwie Spraw Zagranicznych PRL. Jego działalność w tym ministerstwie obejmowała również reprezentowanie Polski w organach ONZ, gdzie brał udział w XIX oraz XVIII sesji Zgromadzenia Ogólnego, w tym w Komisji Ekonomicznej.
W latach 1966–1969 Natorf pełnił funkcję wicedyrektora departamentu w MSZ. Następnie od 1969 do 1973 roku był stałym przedstawicielem Polski przy Europejskim Biurze ONZ w Genewie. Po powrocie do kraju w latach 1973–1981, sprawował obowiązki wicedyrektora i dyrektora departamentu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 1981 do 1982 roku pełnił również rolę kierownika Wydziału Zagranicznego Komitetu Centralnego PZPR, a w 1985 roku kontynuował swoją działalność w kolejnych strukturach partii.
W latach 1982 do 1984 reprezentował Polskę jako stały przedstawiciel przy Biurze ONZ w Nowym Jorku. W 1986 roku Natorf został członkiem Komitetu Centralnego PZPR oraz objął funkcję ambasadora w Związku Sowieckim, gdzie pracował do 1990 roku. Po przemianach politycznych w Polsce, dołączył do Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Od 2002 roku aż do swojej śmierci pełnił rolę prezesa spółki Business Archiv. Jego ostatnie dni spędził w Warszawie, gdzie został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.
Odznaczenia
Włodzimierz Natorf zdobył wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i wkładzie w rozwój kraju. Poniżej znajduje się lista tych wyróżnień:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Order Przyjaźni Narodów (ZSRR, 1989).
Przypisy
- Włodzimierz Natorf, Warszawa, 25.07.2012 - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 08.07.2019 r.]
- Włodzimierz Natorf, Warszawa, 23.07.2012 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 08.07.2019 r.]
- "Trybuna Robotnicza", nr 201, 30.08.1989 r., s. 2.
- KRS: 0000121498
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Romuald Miller | Eli’ezer Liwna | Władysław Skwarka | Urszula Krupa | Józef Olszewski | Jaromir Sokołowski | Kazimierz Janiak (ur. 1959) | Zygmunt Krzywański | Roman Jasiakiewicz | Józef Śreniowski | Ewa Szymanowska | Longin Chlebowski | Kazimierz Rokoszewski | Hanna Gill-Piątek | Elżbieta Hibner | Ryszard Piasecki | Emil Zerbe | Alojzy Bartoszek | Ryszard Bonisławski | Artur KrönigOceń: Włodzimierz Natorf