Miłosz Magin


Miłosz Magin, urodzony 6 lipca 1929 roku w Łodzi, to postać wybitna w polskiej muzyce, łącząca w sobie talent pianisty oraz kompozytora. Jego twórczość jest wyjątkowym przykładem polskiej kultury muzycznej. Niestety, artysta zmarł 4 marca 1999 roku na Bora-Bora, w Polinezji Francuskiej, podczas swojego tournée koncertowego.

Warto zauważyć, że od 1960 roku Magin na stałe osiedlił się we Francji, gdzie kontynuował swoją muzyczną karierę, zyskując uznanie na międzynarodowej scenie muzycznej.

Życiorys

Miłosz Magin, znany polski kompozytor i pianista, był uczniem Margerity Trombini-Kazuro, gdzie kształcił swoje umiejętności w grze na fortepianie. Oprócz tego, studiował kompozycję pod okiem Kazimierza Sikorskiego oraz Jana Maklakiewicza, którego traktował jak ojca duchowego. W swoim artystycznym rozwoju nie ograniczał się jedynie do fortepianu, ale także doskonalił się w grze na skrzypcach oraz wiolonczeli, a także w dyrygenturze i balecie.

W roku 1957 ukończył z najwyższym wyróżnieniem studia w Warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina. Jego talent i ciężka praca przyniosły mu liczne nagrody, w tym wyróżnienie na V Konkursie Chopinowskim w Warszawie w 1955 roku oraz VI nagrodę na Konkursie Marguerite Long – Jacques Thibaud w Paryżu w 1957 roku, a także sukces na Konkursie Vianna da Motta w Lizbonie.

Twórczość Miłosza Magina obejmowała szereg różnych form muzycznych. Zajmował się komponowaniem utworów na fortepian, skomponował dwie symfonie, balet, wokalizy oraz szereg utworów orkiestrowych. Jego dorobek artystyczny to również zeszyty dla młodych pianistów, koncerty, w tym cztery fortepianowe, dwa skrzypcowe, a także wiolonczelowy i klarnetowy, oraz cztery sonaty.

W 1985 roku, wspólnie z żoną Idalią Magin, która także była pianistką, założył Międzynarodowy Konkurs Pianistyki im. Miłosza Magina, który odbywał się w Paryżu. Po zakończeniu życia artystycznego, Miłosz Magin znalazł miejsce spoczynku na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.

Przypisy

  1. LeszekL. Polony LeszekL., Magin Miłosz, [w:] ElżbietaE. Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 6 M część biograficzna, Kraków: PWM, 2000 r., s. 18, ISBN 83-224-0656-8.

Oceń: Miłosz Magin

Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:25