Eleonora Lorentz

---

Życiorys

W roku 1923, w stolicy Polski, młoda Eleonora Lorentz rozpoczęła swoją edukację artystyczną, uczęszczając na Kursy Wokalno-Dramatyczne prowadzone przez Helenę Józefę Hryniewiecką. Po tych doświadczeniach, kontynuowała swoje akademickie poszukiwania na Uniwersytecie Warszawskim oraz Uniwersytecie Jagiellońskim, studiując filologię polską.

Debiut na scenie miał miejsce w roku 1925, kiedy to wystąpiła w Teatrze Bagatela w Krakowie, pod swoim rodowym nazwiskiem. Jej droga artystyczna była pełna różnorodnych ról, od 1925 roku działając w Zjednoczonych Teatrach Pomorskich, dołączając następnie do Teatru Reduty w Wilnie. Występowała także z zespołem Juliusza Osterwy. W Katowicach i w Łodzi jej talent artystyczny kwitł.

Okres lat trzydziestych spędziła na deskach Teatru Polskiego w Katowicach oraz w Teatrach Miejskich w Wilnie, by chwilę później przenieść się do Teatru Ziemi Pomorskiej w Toruniu. Jej plany na występy w Warszawie w sezonie 1939/1940 w Teatrze Powszechnym zostały brutalnie przerwane przez wybuch II wojny światowej.

Po wojnie, Eleonora Lorentz była członkinią Teatru Objazdowego, który odwiedzał różne regiony Polski, w tym Ziemie Zachodnie. Od roku 1947 jej kariera była związana z warszawskimi scenami, poczynając od Miejskich Teatrów Dramatycznych, przez Teatr Narodowy, aż po Teatr Ateneum. Karierę sceniczną wieńczyła w Częstochowie, występując w Teatrze im. Adama Mickiewicza.

Nie ograniczała się jednak tylko do teatru. W latach 1954–1964 brała udział w produkcjach Teatru Polskiego Radia, będąc częścią siedmiu słuchowisk. W uznaniu za swoją działalność, w roku 1955, Eleonora otrzymała Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany przez Ministra Kultury i Sztuki.

Jej życie prywatne również miało swoje dramaty. Wyszła za mąż za Wacława Ścibora-Rylskiego, ale ich związek zakończył się przed rokiem 1946. Zmarła w Warszawie i spoczywa na cmentarzu Komunalnym Północnym, pozostawiając po sobie bogate artystyczne dziedzictwo.

Filmografia

Eleonora Lorentz to uznawana postać w polskiej kinematografii, której talent i wszechstronność znalazły odzwierciedlenie w licznych rolach filmowych. Poniżej przedstawiamy zarys jej najważniejszych osiągnięć w tym zakresie.

• Eroica (1957) jako baba z żelastwem (cz. Scherzo alla polacca),
• Miasteczko (1958) jako Ptasińska,
• Wyrok (1961).

---

Oceń: Eleonora Lorentz

---