Rachel Minc


Rachel Minc, znana również jako Rahel Lipstein lub Rachel Lipstein, to postać o bogatej historii. Urodziła się w 1899 roku w Łodzi i zmarła w czerwcu 1978 roku w kibucu Tzora, położonym w Regionie Matte Jehuda.

Była wszechstronną francuską pisarką oraz pedagożką, a także osobą o polsko-żydowskim pochodzeniu. Jej twórczość obejmowała zarówno język niemiecki, jak i francuski, co świadczy o jej bogatym dziedzictwie kulturowym oraz wpływie, jaki miała na literaturę tych dwóch języków.

Życiorys

Rachel Minc to postać, której życie zostało nierozerwalnie związane z edukacją i walką o dziecięce prawa. Uczęszczała na kursy językowe w Berlinie oraz zdobyła wykształcenie pedagogiczne na Uniwersytecie Berlińskim. Jej kariera zawodowa zaczęła się w krajach skandynawskich, gdzie miała okazję poznać wpływową pedagog antyfaszystowską Minnę Specht.

W Polsce Minc współpracowała z Januszem Korczakiem, znanym jako pionier w zakresie praw dzieci. Po przybyciu do Francji przyjęła posadę przedszkolanki w schronisku Neuilly, a potem w miasteczku Crocq. Jej życie w tym okresie przyniosło wiele wyzwań, szczególnie w obliczu II wojny światowej.

W 1942 roku, podczas niemieckiej okupacji Francji, ukrywała się na farmie polskiej rodziny Zwolaskowkich, a ich gościnność pozwoliła jej przetrwać trudne czasy. Jej determinacja doprowadziła ją do Grenoble, gdzie zaangażowała się w działania mające na celu ratowanie żydowskich dzieci. Po wojnie jej wysiłki zostały docenione; z inicjatywy Min rodzina, u której się ukrywała, otrzymała odznaczenie Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Po wojnie Rachel Minc zajmowała się pomocą w ponownym łączeniu wysiedleńców z ich rodzinami. Działała w domach dziecka, gdzie poświęcała czas na wydawanie dramatów biblijnych dla dzieci oraz książek w języku francuskim. Jej życie zakończyło się w kibucu Tzora, położonym w Regionie Matte Jehuda, gdzie zmarła, zostawiając po sobie niezatarte ślady w sercach tych, którym pomogła.

Publikacje

W języku niemieckim

  • zwischen dem Abend- und Morgenrot, Achrid (1921),
  • tagnächte meines Frühlings (1922),
  • kinder der Nacht. Schicksale jüdischer Kinder 1939–1945 (1963).

W języku francuskim

  • psaumes (1949),
  • les psaumes restent eternels.: Jeu dramatique en dix tableaux avec prologue et epilogue (1954),
  • le palais aux portes ouvertes et son grand roi (1958),
  • la coupe de Bagdad (1961),
  • l’enfer des innocents, les enfants juifs dans la tourmente nazie (1966),
  • les aubes de l’exil. Les aveux d’Eve-Hava, mère des humains. Poèmes (1972),
  • entre l’or et la flamme. L’histoire de Moise (1975),
  • pour offrir la rosée (1975).

Przypisy

  1. SigridS. Thielking SigridS., "Rosa Weiss chciała wiedzieć ...". Ansätze und Strategien zur didaktischen Vermittlung des Themas Holocaust., „Der Deutschunterricht”, 49 (4), 1997, s. 50–57, ISSN 0340-2258 [dostęp 25.01.2024 r.] (niem.).
  2. Rachel Minc - Définition [online], Techno-Science.net [dostęp 25.01.2024 r.] (fr.).
  3. Zwolakowski, Janusz / Zwolakowski, Suzanne. [online], Yad Vashem (ang.).
  4. EricE. Ghozlan EricE., KatyK. Hazan KatyK., A la vie !, MANUSCRIT; LE MANUSCRIT, 2005, ISBN 978-2748151022. Brak numerów stron w książce.
  5. a b RenateR. Wall RenateR., Verbrannt. Verboten. Vergessen. Kleines. Lexikon deutschsprachiger Schriftstellerinnen 1933-. 1945, Pahl-Rugenstein Verlag, 1988, s. 134–135, ISBN 3-7609-1310-5.

Oceń: Rachel Minc

Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:18