Teodor Ziegler

---

Praca zawodowa

Teodor Ziegler rozpoczął swoją karierę zawodową po ukończeniu Gimnazjum Humanistycznego B. Brauna w Łodzi w 1926 roku.

Po zakończeniu nauki, podjął pracę w biurze Spółki Zakładów Bawełnianych Ludwika Geyera, gdzie z determinacją awansował na stanowisko prokurenta. W tej roli pełnił swoje obowiązki aż do wybuchu II wojny światowej.

W 1940 roku, w trakcie hitlerowskiej okupacji, Ziegler został zwolniony z pracy za odmowę podpisania volkslisty. W wyniku tego, został skierowany przez Hitlerowski Urząd Pracy – Arbeitsamt – do pracy w browarze w Łodzi, gdzie zajął się pomocą w transporcie, pracując jako pomocnik woźnicy. Cały czas okupacji spędził w tej roli.

Po wojnie, Ziegler nie zakończył swojej przygody z browarnictwem i pozostał w tym zakładzie, gdzie pracował aż do 1946 roku jako zastępca kierownika działu transportu.

Po 1946 roku zdecydował się powrócić do przemysłu włókienniczego, obejmując kierownicze stanowiska w administracji zakładów. Najpierw był zatrudniony w Zakładach Przemysłu Jedwabniczego im. W. Wróblewskiego, a następnie pracował w Fabryce Firanek i Koronek w Łodzi, w której kontynuował swoją karierę aż do przejścia na zasłużoną emeryturę.

Pozazawodowe działania społeczne w sporcie, turystyce i krajoznawstwie

W latach 1926–1939 Teodor Ziegler był aktywnym członkiem Klubu Sportowego „Geyer”, gdzie z pasją uprawiał lekkoatletykę. Jego miłość do sportów zimowych wyrażała się w przynależności od 1934 roku do sekcji narciarskiej Polskiego Związku Narciarskiego z siedzibą w Krakowie. Narciarstwo stanowiło dla niego zarówno sposób na spędzanie czasu w górach, jak i na nizinach, a co roku uczestniczył w dziesięciodniowych obozach narciarskich, które odbywały się w takich miejscach jak Zwardoń, Sławsko oraz Woszochcice.

Od 1929 roku związany był z Polskim Towarzystwem Krajoznawczym (PTK), a od 1931 roku także z Polskim Towarzystwem Tatrzańskim (PTT). Po zakończeniu II wojny światowej, w 1946 roku ponownie zaangażował się w działalność PTK, a w 1948 roku został wybrany do Zarządu Oddziału Łódzkiego PTK podczas Walnego Zgromadzenia.

W wyniku integracji PTK z PTT, od 1951 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK), gdzie do 1958 roku pełnił rolę skarbnika oddziału. Równocześnie sprawował również zaszczytną funkcję przewodniczącego Okręgowej Komisji Turystyki Pieszej w Zarządzie Okręgu PTTK Łódź.

Okres 1951–1962 to czas dużego zapotrzebowania na wykwalifikowanych działaczy, co skłoniło go do podejmowania różnych ról w wielu komisjach. Był aktywny w Komisji Pieszej, a w niektórych kadencjach również w Komisji Górskiej, oraz w Komisjach Problemowych, w tym w Komisji Krajoznawczej Zarządu Głównego oraz w Sądzie Koleżeńskim.

W 1954 roku zorganizował i prowadził Koło PTTK przy Zakładach Jedwabniczych im. Gen. W. Wróblewskiego. W krótkim czasie Koło zyskało dużą popularność oraz liczne grono członków, organizując różnorodne wycieczki oraz uczestnicząc w wielu rajdach, w tym corocznym Rajdzie Włókniarzy.

W latach 1960–1962 przewodniczył Oddziałowej Komisji Turystyki Pieszej, a pod jego wpływem powstał w Oddziale Klub Turystów Pieszych „Salamandra”. Rozpoczęto także organizowanie imprezy dla młodzieży szkolnej znanej jako „Rajd na raty”, która zyskała przychylność ze strony Kuratorium Łódzkiego.

W 1963–1971 roku stał na czele największego zrzeszenia łódzkich piechurów w Kole Terenowym Pieszych Oddziału Łódzkiego. Koło oprócz regularnych niedzielnych wycieczek, organizowało także różnorodne rajdy, takie jak „Jesień Pieszych”.

W trakcie swoich licznych działań w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym, Ziegler był zarówno inicjatorem, jak i organizatorem wielu rajdów, wycieczek oraz złazów. Jego zaangażowanie sprawiało, że często brał czynny udział w tych wydarzeniach, występując często w roli kierownika grup.

Każde z tych przedsięwzięć miało na celu odkrywanie piękna mniej znanych zakątków Polski. Oprócz tego, Teodor Ziegler posiadał uprawnienia Przodownika Turystyki Pieszej oraz Przodownika Turystyki Górskiej. W 1960 roku otrzymał tytuł Honorowego Przodownika Turystyki Górskiej, a w 1967 roku Honorowego Przodownika Turystyki Pieszej.

Odznaczenia

Teodor Ziegler, za swoją wieloletnią pracę zawodową i społeczną, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego wkładzie w rozwój różnych dziedzin.

• Złoty Krzyż Zasługi, 1969,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1975,
• Honorowa Odznaka Miasta Łodzi, 1969,
• Srebrna odznaka „Zasłużony Pracownik Przemysłu Lekkiego”, 1972,
• Złota Honorowa Odznaka PTTK, 1960,
• Medal „Za Zasługi w Kulturze Fizycznej i Turystyce”, 1964,
• Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki”, 1966,
• Medal Aleksandra Janowskiego, 1968,
• Brązowy medal „Za zasługi dla obronności kraju”, 1975,
• Medal XXV-lecia Oddziału PTTK, 1975,
• Odznaka Za Zasługi dla Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Łodzi, 1979,
• Medal XXX-lecia Komisji Turystyki Pieszej, 1982,
• Medal 100-lecia Turystyki Polskiej, 1982.

Śmierć i miejsce pochówku

Teodor Ziegler zmarł 6 sierpnia 1991 roku w Łodzi. Po jego śmierci, spoczął na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi. Jego miejsce znajduje się w części ewangelickiej, zlokalizowanej po lewej stronie kaplicy przedpogrzebowej.

---

Oceń: Teodor Ziegler

---