Piotr Krukowski

---

Życiorys

Piotr Krukowski jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Łodzi. W roku 1973 zakończył edukację na Wydziale AktorskimPaństwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Debiutował 4 listopada 1973 roku, wcielając się w postać Billy’ego Fishera w spektaklu „Billy kłamca” autorstwa Willisa Halla i Keith Waterhouse, którego reżyserią zajął się Romuald Szejd. Premiera miała miejsce na deskach Teatru Powszechnego w Łodzi.

W swojej karierze artystycznej występował na różnych scenach w Łodzi, w tym w Teatrze Powszechnym (1973–1974), Teatrze Nowym (1974–1991) oraz od 1991 roku w Teatrze im. Stefana Jaracza.

Filmografia

Filmografia Piotra Krukowskiego obejmuje różnorodne role, w których artysta wykazał się wszechstronnością oraz talentem aktorskim. Poniżej przedstawiamy jego dokonania:

• 150 na godzinę (1971) – chłopak grający na perkusji na zabawie,
• Śledztwo (1973) – asystent Sorensena,
• Pójdziesz ponad sadem (1974) – działacz ZMS w fabryce,
• Czerwone i czarne kamienie (1976) – Eliasz,
• Próba ciśnienia (1976) – Andrzej Rogowski,
• Zielone – minione… (1976),
• Ślad na ziemi (serial telewizyjny) (1978) – ksiądz (odc. 2. Chłopcy zwerbowani),
• Epizod (1979),
• Kobieta i kobieta (1979) – Waldemar Sadkowski, autor projektu „Synchro”,
• Zajęcia dydaktyczne (1980) – Henryk, kolega Marka,
• Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (serial telewizyjny, 1981) – hrabia Michał Poturzycki (odc. 9. Ausrotten i 13. Zwycięstwo bez wodzów),
• Cudowne dziecko (1986) – lekarz badający Piotra,
• Komediantka (1986) – redaktor,
• Pan Samochodzik i niesamowity dwór (1986) – odtwórca tytułowej roli Pana Samochodzika,
• Komediantka (1987) – redaktor,
• Powrót do Polski (1988) – doktor Bolesław Krysiewicz badający Ignacego Jana Paderewskiego,
• Jeniec Europy (1989) – baron Sturmer, przedstawiciel Austrii,
• Kramarz (1990) – proboszcz,
• Marie Curie. Une femme honorable (1990) – dziennikarz,
• Latające machiny kontra Pan Samochodzik (1991) – Pan Samochodzik,
• Pogranicze w ogniu (1991) – standartenführer Rolf (odc. 15., 16., 21. i 23.),
• Skarga (1991) – mężczyzna w płonącym budynku KW,
• Kowalikowie (1992) – Andrzej,
• Listopad (Novembre, 1992) – lekarz,
• Moja historia (C’ est mon histoire, 1993) – major Karabin, sekretarz Stowarzyszenia Wspierania Porządku Publicznego,
• Sukces (serial telewizyjny, 1995) – dyrektor handlowy firmy „Morawski Electronics”,
• Szamanka (1996) – mężczyzna na przyjęciu,
• Syzyfowe prace (2000) – Stogowski, ojciec „Biruty”,
• Przeprowadzki (serial telewizyjny, 2001) – szmalcownik Guzioł (odc. 10. Szafa brygadiera Abramka),
• M jak miłość (serial telewizyjny, 2002) – lekarz leczący Magdę Rudnik (odc. 74. i 76.),
• Zerwany (2002) – dyrektor domu dziecka,
• Pierwsza miłość (serial telewizyjny, 2004–2011) – doktor Karasek, lekarz urolog w Szpitalu Kolejowym we Wrocławiu, który miał operować Jakuba Szwajewskiego,
• Mrok (serial telewizyjny, 2006) – mecenas Łęski, adwokat Falskiego (odc. 4. Miłość może zabijać),
• Egzamin z życia (serial telewizyjny, 2007) – prezes „Wabudu” (odc. 96.),
• Stary człowiek i pies (2008) – rektor „filmówki”.

Odznaczenia i nagrody

W uznaniu za swoje osiągnięcia artystyczne, Piotr Krukowski został uhonorowany licznymi nagrodami i odznaczeniami, które odzwierciedlają jego wkład w kulturę teatralną. Poniżej znajduje się lista jego wyróżnień:

• II nagroda na XXI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w Kaliszu za rolę w spektaklu Pustaki w Teatrze Nowym w Łodzi (1981),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1984),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1985),
• Nagroda na XXXVI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w Kaliszu za rolę w spektaklu Zbrodnia z premedytacją Witolda Gombrowicza w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (1996),
• Złoty Krzyż Zasługi (2003),
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2009),
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2018).

---

Oceń: Piotr Krukowski

---