Zbigniew Krempf

---

Życiorys

Zbigniew Krempf był interesującą postacią literacką, wyróżniającą się swoimi korzeniami. Pochodzenie z rodziny niemiecko-polskiej miało wpływ na jego życie i karierę. Jego ojciec, Niemiec, oraz matka, Polka, sprawili, że w środowisku literackim bywał nazywany „hitlerowcem”, co wynikało z jego etnicznych korzeni. W trakcie II wojny światowej Krempf mieszkał w Łodzi, identyfikując się jako Niemiec. Po zakończeniu konfliktu pozostał w Łodzi z matką, podczas gdy ojciec wyjechał do Republiki Federalnej Niemiec, aczkolwiek syn utrzymywał z nim kontakt.

W zakresie edukacji Krempf był germanistą, co wpłynęło na dalszą jego pracę. W latach 40. XX wieku podjął zatrudnienie w redakcji pisma „Żołnierz Polski”, a później, w latach 1955–1958, pracował w redakcji „Arbeitszimmer”. Przez wiele lat mieszkał we Wrocławiu, a po pewnym czasie przeniósł się do Rzeszowa, gdzie związał się z rzeszowskim oddziałem Związku Literatów Polskich. Współpracował także z tamtejszymi „Nowinami”, co podkreśla jego zaangażowanie w życie literackie regionu.

Zbigniew Krempf miał również życie osobiste, które było interesującym aspektem jego biografii; był trzykrotnie żonaty, jednak nigdy nie angażował się w działalność żadnej partii politycznej.

Twórczość

Zbigniew Krempf był pisarzem, który doskonale posługiwał się językiem niemieckim, ale swoje dzieła publikował wyłącznie w języku polskim. Jego twórczość obejmowała szeroki zakres tematów związanych z kulturą. Zadebiutował w 1951 roku, publikując swoje pierwsze teksty na łamach prasy wojskowej. W swoich utworach często podejmował kwestie wojskowości oraz kwestie związane z relacjami polsko-niemieckimi.

W swoim dorobku literackim Krempf ma pięć powieści, które zdobyły uznanie:

• Resztę pozostaw bogom (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966) – debiut książkowy ukazujący życie młodych spadochroniarzy Bundeswehry na francuskim poligonie. Utwór przedstawia różnorodne stanowiska wobec przeszłości w stylu sensacyjno-politycznym,
• Rogate kule (Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1968) – opisuje proces formowania powojennej marynarki polskiej oraz kształtowanie się postaw społecznych wobec zmieniającej się rzeczywistości,
• Rykoszety (Wydawnictwo Poznańskie, 1968) – powieść o synu niemieckiego zbrodniarza, przesiąknięta tajemnicami i dylematami moralnymi,
• Pierworodni (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1970) – opowieść o maturzystach pochodzących z wioski Staża, którzy obiecują sobie powrót do rodzinnej miejscowości,
• Miedzioryty (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1973) – utwór badający historię górnictwa w Legnicy, ukazujący przeszłość przez pryzmat odkrycia zatopionej kopalni.

Dodatkowo, Zbigniew Krempf stworzył lalkowe widowisko dla dzieci pt. Bieszczadek, które zostało wydane w 1978 roku. Nie ograniczał się także do pisania powieści, ponieważ tworzył również słuchowiska.

---

Oceń: Zbigniew Krempf

---