Władysław Prażmowski

---

Życiorys

Urodziny Władysława Prażmowskiego miały miejsce 22 marca 1900 roku w Łodzi, w rodzinie bardzo aktywnej w lokalnej społeczności – jego rodzicami byli Tomasz i Bronisława z domu Szachmat. Po ukończeniu miejskiej szkoły powszechnej, kontynuował naukę w siedmioklasowym Gimnazjum Towarzystwa „Uczelnia” w swoim rodzinnym mieście.

W kręgu zainteresowań Prażmowskiego znajdowała się polityka i niepodległość, co zaowocowało przystąpieniem do Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, w której był członkiem przez rok. Jego patriotyzm i chęć służby krajowi były tak silne, że 14 listopada 1918 roku, będąc uczniem klasy ósmej gimnazjum, wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego.

Podczas swojej służby wojskowej był przydzielony do 26 Pułku Piechoty, gdzie szybko awansował – najpierw na starszego szeregowca, a następnie na kaprala. Jego zaangażowanie i oddanie zostały docenione, ponieważ 5 lipca 1919 roku został odkomenderowany do Szkoły Podchorążych w Warszawie. Tam, w klasie 16, uczył się aż do 28 lutego 1920 roku. Po osiągnięciu stopnia podchorążego, przydzielono go do Batalionu Zapasowego Nowogródzkiego Pułku Strzelców w Słonimie.

1 maja 1920 roku Prażmowski wyruszył na front, walcząc w szeregach Nowogródzkiego Pułku Strzelców w wojnie bolszewickiej. Jego zaangażowanie w bitwie 15 sierpnia 1920 roku pod Radzyminem, gdzie dowodził 6. kompanią, nie umknęło uwadze przełożonych. Został mianowany podporucznikiem piechoty, a w uznaniu za swoje zasługi, 4 września tego samego roku jego dowódca, porucznik Gustaw Pawliszyn, złożył wniosek o przyznanie mu Orderu Virtuti Militari, który został zatwierdzony przez dowódcę pułku, majora Ignacego Oziewicza.

Po zakończeniu działań wojennych, 28 lutego 1921 roku, Władysław zdał egzamin maturalny na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i rozpoczął studiowanie na Wydziale Lekarskim tej uczelni. W październiku 1921 roku uzyskał bezterminowy urlop w wojsku. W latach 1922-1924 był przypisany do rezerwy, a w 1924 roku został zatwierdzony w stopniu podporucznika.

Na etapie kariery medycznej, w 1926 roku, Prażmowski objął stanowisko młodszego asystenta w katedrze medycyny sądowej. Ukończenie studiów w 1927 roku otworzyło mu drzwi do pracy w Filii Państwowego Zakładu Higieny w Wilnie, gdzie najpierw pracował jako asystent oddziału bakteriologii. Kolejnym ważnym krokiem w jego karierze było ukończenie rocznego kursu higieny ogólnej w Państwowej Szkole Higieny w Warszawie w 1930 roku, a następnie objęcie pozycji kierownika Filii PZH w Wilnie, którą prowadził do 1939 roku.

Późniejsze lata życia Prażmowskiego przyniosły mu awans na kapitana w 1991 roku. Odszedł z tego świata 15 maja 1991 roku. Z perspektywy rodzinnej, jego życie również miało wymiar osobisty – był żonaty i doczekał się córki Krystyny, która przyszła na świat w 1927 roku.

Ordery i odznaczenia

W życiu Władysława Prażmowskiego znaczną rolę odegrały odznaczenia i medal, które potwierdzają jego zasługi i bohaterstwo. Poniżej przedstawiono niektóre z nich:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4195,
• Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej – przyznany 3 marca 1926 roku,
• Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921 – uhonorowany w 1991 roku.

---

Oceń: Władysław Prażmowski

---