Nika Strzemińska

---

Życiorys

Po stratę matki Nika Strzemińska osiedliła się w Helenówku, gdzie przez pewien czas mieszkała w Domu Wychowawczym dla Dziewcząt im. Maksyma Gorkiego, zlokalizowanym przy ul. Krajowej 15 w Łodzi. W przeszłości miejsce to służyło jako sierociniec dla dzieci żydowskich.

W latach 1955-1960 podjęła studia na Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie w 1961 roku uzyskała dyplom lekarski. Następnie, w okresie 1961–1965, studiowała na Uniwersytecie Łódzkim, kończąc edukację w 1965 roku z tytułem z zakresu antropologii. Po zdobyciu wykształcenia pracowała w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, gdzie w 1971 roku zdobyła specjalizację w psychiatrii, a w 1974 roku obroniła doktorat. Jej praca doktorska dotyczyła zależności pomiędzy określonymi cechami antropometrycznymi a przebiegiem schizofrenii.

Nika Strzemińska miała zaszczyt być pierwszą kobietą w Polsce, która pracowała jako lekarz okrętowy, a jej działalność na morzu trwała przez 17 lat na polskich statkach handlowych. Ponadto, miała okazję pracować w Szpitalu Tworkowskim, a także współpracowała z Polską Fundacją Alzheimerowską.

Jej dorobek literacki obejmuje prace z zakresu antropologii, gdzie badała odkryte szkieletowe znaleziska z okresu rzymskiego na Pojezierzu Kaszubskim w Węsiorach oraz w Odrach. Nika była autorką opowieści o tematyce morskiej, jak także serii reportaży oraz książek poświęconych swoim rodzicom, w tym tytułów takich jak: „Sztuka, miłość i nienawiść. O Katarzynie Kobro i Władysławie Strzemińskim” (2001), „Katarzyna Kobro” (2004, rozszerzona wersja wydanej po włosku w Mediolanie we wrześniu 1998 roku), jak również scenariuszy filmowych, takich jak „Pośmiertny tryumf Władysława Strzemińskiego” (1993) oraz „Katarzyna Kobro rzeźbiarka” (1998).

Nika była także inicjatorką Nagrody im. Katarzyny Kobro, przyznawanej w Łodzi od 2001 roku, co podkreśla jej wpływ na kulturowe życie regionu. W 2001 roku została bohaterką audycji „Szkic do portretu” Remigiusza Grzeli, emitowanej w II Programie Polskiego Radia. Niestety, zmarła na nowotwór, a jej ostatnie chwile spoczęły w Łodzi, gdzie została pochowana w grobie matki, w części prawosławnej cmentarza Doły.

Publikacje

W dorobku Niki Strzemińskiej znajdują się prace o dużym znaczeniu dla zrozumienia jej artystycznej wizji oraz miejsca w historii sztuki.

• Sztuka, miłość i nienawiść, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2001,
• Katarzyna Kobro, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 1999 i 2004.

---

Oceń: Nika Strzemińska

---