Wiktor Łukomski

---

Życiorys

W 1925 roku Wiktor Łukomski ukończył szkołę średnią w Łodzi, a rok później rozpoczął swoją edukację na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Po zdobyciu dyplomu lekarza w 1932 roku, wrócił do Łodzi, gdzie pracował jako lekarz rodzinny oraz w Oddziale Laryngologicznym Szpitala im. Ignacego Mościckiego, zdobywając jednocześnie kwalifikacje do kierowania oddziałem. Niestety, po wybuchu II wojny światowej, został zmuszony do opuszczenia Łodzi. Przeprowadził się do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie pełnił rolę ordynatora w Oddziale Laryngologicznym Szpitala Świętej Trójcy, a także pracował w ubezpieczalni społecznej. W tym trudnym okresie aktywnie uczestniczył w ruchu oporu.

W 1945 roku Wiktor Łukomski powrócił do Łodzi i wznowił pracę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie miał wpływ na rozwój Kliniki Laryngologicznej, pełniąc funkcje starszego asystenta, a od 1947 roku adiunkta. Otrzymał stopień doktora w 1948 roku, a w 1955, po powołaniu Akademii Medycznej w Łodzi, uzyskał tytuł docenta. W 1953 roku objął stanowisko kierownika Oddziału Otolaryngologicznego Wojskowego Szpitala Klinicznego w Łodzi. Angażował się w działalność organizacji zawodowych, będąc m.in. jednym z współzałożycieli Łódzkiej Sekcji Polskiego Towarzystwa Otolaryngologów oraz członkiem zarządu tej instytucji.

Po wojnie Wiktor Łukomski opublikował kilkanaście prac naukowych, które przyczyniły się do jego renomy w środowisku medycznym. Zmarł 25 stycznia 1957 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na Starym Cmentarzu w Łodzi. Warto również zauważyć, że jego syn Marek, urodzony w 1939 roku, kontynuował rodzinne tradycje, zostając profesorem otolaryngologii na łódzkiej Akademii Medycznej.

---

Oceń: Wiktor Łukomski

---