Morela Retkińska

---

Okoliczności powstania

W roku 1973 miała miejsce ważna wystawa, która odbyła się w Muzeum Sztuki w Łodzi. Na tym wydarzeniu zaprezentowano dzieło znane jako Kula-raster, stworzony przez François Morelleta. Obiekt ten był innowacyjnym trójwymiarowym modelem, który idealnie wpisywał się w nurt abstrakcji geometrycznej, ukazując fascynujące zjawisko iluzji optycznej.

Ryszard Popow, zainspirowany tym wyjątkowym dziełem, przystąpił do stworzenia własnej interpretacji kuli Morelleta. Jego wersja złożona była z metalowych wykrojek, które były odpadami produkcyjnymi z fabryki UNIPROT. Warto zauważyć, że łódzka wersja różniła się od oryginału nie tylko skala, ale także zastosowanie powtórzonego motywu okręgu, kontrastującego z prostopadłymi prętami Morelleta.

Współpraca Popowa z Janem Hryckiem zaowocowała ciekawą rzeźbą, która została umiejscowiona w centralnym punkcie pół koniczynki, na nowo zbudowanej trasie łączącej różne osiedla łódzkie. Dzieło Popowa zostało nazwane Morela Retkińska, co nawiązywało nie tylko do nazwiska autora pierwowzoru, ale również do lokalizacji, w której rzeźba została zainstalowana. Dzięki temu zyskało na znaczeniu oraz lokalnej rozpoznawalności. Jest również potocznie określane jako Kula na wiaduktach lub Kula z dziurami.

Rzeźba w kulturze

W początkowym etapie rozwoju nowych osiedli z paneli wielkiej płyty na Retkini, zrealizowano rzeźbę, która na stałe wpisała się w architekturę tej okolicy. To geometryczna kula, wyróżniająca się jako mocny akcent wizualny wśród modernistycznych budynków. Jej awangardowy i niepowtarzalny wygląd zyskał uznanie, stając się tłem dla okładki albumu „Tabasko”, wydanego przez O.S.T.R..

Ta rzeźba cieszy się szczególnym zainteresowaniem wśród miłośników sztuki z okresu PRL oraz powojennego modernizmu, gdzie jest postrzegana jako jeden z ważnych symboli Łodzi.

---

Oceń: Morela Retkińska

---